Ford C-Max Plug-In Hybrid Titanium Plus

On-Amerikaans

De plaatsing van het accupakket deels achter de achteras is nauwelijks te merken in het weggedrag. Enkel als je een op- of afrit van de snelweg met een hogere snelheid neemt, voel je de achterkant iets 'drukken'. Ondanks dat de auto in de Verenigde Staten van de band loopt, is het weggedrag niet typisch Amerikaans. Deinen en een oncommunicatief rij- en stuurgedrag is de C-Max onbekend. Qua onderstelafstemming is er nauwelijks een verschil te merken met een C-Max met enkel een benzinemotor. Door het hogere gewicht - het verschil is bijna 500 (!) kilogram - is de vering zelfs nog wat stugger. Vooral op drempels merk je dat de veerwegen wat korter zijn. Hierdoor merk je ook in bochten niks van de extra kilo's. Sturen gaat met de precisie en het gevoel dat we van Ford gewend zijn: elke stuurbeweging wordt omgezet in een beweging van de voorwielen, zonder daarbij nerveus te worden. Oneffenheden in het wegdek worden gefilterd, maar wel voldoende doorgegeven via het stuurwiel. Door het forse gewicht is gekozen voor een tweeliter benzinemotor, in plaats van de alom geprezen 1.0 met turbo. Is het accupakket leeg of kies je er voor om enkel de brandstofmotor te gebruiken, dan gaat de auto ruim voldoende van zijn plek. Ondanks het gewicht van 1.725 kilo zorgen de 137 paarden van de benzinemotor voor een behoorlijke versnelling. De rappe acceleratie is duidelijk het gevolg van de verhoudingen van de CVT; de topsnelheid is 'slechts' 164 kilometer per uur. Nadeel van gebruik van een CVT - die bijvoorbeeld ook te vinden is in de Toyota Auris is het gierende geluid van onder de motorkap.