Onder de radar: Peugeot 206 RC

Testredacteur Max Veldhuis kocht een maand geleden een Peugeot 206 RC, een auto waar hij in eerste instantie helemaal niet naar op zoek was. Hoe hij tot deze keuze is gekomen en wat hij van plan is met de auto, legt hij uit in deze blog.

Inmiddels werk ik alweer zo’n twee jaar voor dit fantastische medium als testredacteur. Ik rij in veel verschillende auto’s, waar soms wel eens pareltjes tussen zitten. Dit maakte dat ik lange tijd niet echt de noodzaak van een leuke auto voor mezelf inzag. Ik reed van importeur naar importeur in mijn beige metallic Toyota Yaris uit 2009. Een auto die ik, jawel, van mijn opa had gekregen. Om van A naar B te komen op een zuinige, veilige en betrouwbare manier voldeed de Yaris meer dan prima. Ik mocht me gelukkig prijzen dat ik überhaupt een eigen auto tot mijn beschikking had.

Maar de autoliefhebber in mij begon zich steeds nadrukkelijker te manifesteren, wat resulteerde in de nodige uren zoeken op sites als Autoscout24 en Marktplaats. Ik wilde een auto waar ik met plezier in stap; die een glimlach op mijn gezicht tovert en waarmee ik onderweg de lange, leuke route pak in plaats van slechts van A naar B te rijden. In eerste instantie was ik vooral aan het kijken bij BMW en Mini. Mijn oog viel met name op de Mini Cooper S R56, de BMW 1-serie en de 3-serie E46. Het probleem bij die twee merken is alleen dat de écht leuke exemplaren financieel vooralsnog buiten bereik zijn voor mij. Is het niet in de aanschaf, dan is het wel met het onderhoud.  

De zoektocht naar een liefhebbersauto ging verder, waarbij ik de Franse merken eigenlijk consequent oversloeg. Op een of andere manier heb ik daar gewoon minder mee. Maar er is één ding waar ze heel goed in zijn: het bouwen van hete hatchbacks. De meest illustere voorbeelden zijn natuurlijk de Peugeot 205 GTI en de Renault Clio Williams, maar ook daarna is er genoeg leuk spul uit de fabrieken komen rollen. Dat type auto heb ik altijd wel kunnen waarderen, maar de rest van het Franse spul niet echt.

Ik maakte voor het eerst kennis met de Peugeot 206 toen ik een kort stukje reed in de GTI van mijn zwager. Mijn schoonfamilie is overigens helemaal weg van Peugeot, maar dat terzijde. Ik vond het een leuke auto -vooral vanwege de sportuitlaat- maar het ritje was voor mij te kort om écht overstag te kunnen gaan. Alsof het voorbestemd was, kwam Gert Lokhorst, een kennis en eigenaar van Autobedrijf Lokhorst-Zoet in Elburg, niet lang daarna met een suggestie voor een auto: een 206 1.4 Génération, eentje van de laatste serie. Ik maakte hem duidelijk dat ik niet echt op zoek was naar een Peugeot 206 en dat ik toch wel iets zocht met wat meer vermogen. Maar hij wist me toch over te halen om een wat uitgebreidere proefrit te maken. Ik was meteen verkocht door het rijgedrag. De auto voelde bijzonder lichtvoetig en speels aan, waarbij de besturing naar mijn idee precies de juiste mate van zwaarte en gevoel wist te bieden. Dit was een kantelpunt in mijn zoektocht. De 206 stond op de radar.

Na een paar sessies op het internet vond ik hem: de 206 RC. Om eerlijk te zijn wist ik niet eens van het bestaan van dit model af, maar op papier zag het er goed uit: 177 pk, 202 Nm koppel, 0-100 in 7,4 seconden en een topsnelheid van 225 km/h. Now we’re talking. De auto die ik in mijn vizier had was er eentje met behoorlijk wat ervaring: 184.500 km om precies te zijn. Dat weerhield mij er niet van om naar het desbetreffende autobedrijf toe te gaan en een proefrit te maken. Ik was meteen verkocht. De atmosferische 2.0 liter viercilinder klonk heerlijk rauw en hing gretig aan het gas, waarbij het een waar genot is om hem flink de toeren in te jagen. Als kers op de taart was de prijs goed. De 206 RC lijkt behoorlijk undervalued te zijn, zeker als kijkt naar wat voor prijsontwikkeling de Renault Clio Sport heeft doorgemaakt. Ik leverde de sleutels in en ging naar huis om de beslissing nog een paar dagen te ‘overpeinzen’. Maar stiekem had ik het besluit natuurlijk allang gemaakt.

Zodoende was ik een week later opeens eigenaar van een Peugeot. Wie had dat gedacht? Ik niet in ieder geval, maar de 206 RC voldoet perfect aan wat ik zoek in een auto. Hij tovert een glimlach op mijn gezicht en is lekker sportief, maar ook weer niet te extreem voor dagelijks gebruik. Daarnaast heb je toch het idee dat je met wat bijzonders onderweg bent omdat je ze niet vaak ziet rijden. Eén van de gaafste dingen waarmee de RC zich onderscheidt van de rest van de 206’en zijn de sportstoelen. Ze zitten heerlijk en zijn eigenlijk best comfortabel. Met name de extra steun bij de schouders is fijn. Maar het grootste party piece is en blijft natuurlijk de motor. De snelheidslimiet is opeens een rekbaar begrip geworden. Vanaf 3.000 toeren komt de krachtbron echt tot leven en begint hij er tot het rode gebied bij 7.000 toeren steeds harder en harder aan te sleuren. Iedere keer kijk je weer verschrikt op de snelheidsmeter nadat je het gas hebt ingetrapt, terwijl je innerlijke kind het uitschreeuwt van de pret. Puur genieten.

Hoewel het exemplaar dat ik gekocht heb er goed uit ziet voor zijn leeftijd en kilometerstand, was hij zeker niet perfect. Allereerst heb ik de lelijke kentekenplaathouder van het autobedrijf eraf gehaald en vervangen door een mooi, strak exemplaar. Verder waren de banden nodig aan vervanging toe. Bij Lokhorst-Zoet heeft Gert me perfect geholpen aan een setje nieuwe Michelin Pilot Sport 4’s. Daarna werd de auto goed uitgelijnd bij Dries Bandenservice in Nunspeet. Het verschil is goed merkbaar: de RC plakt haast aan het asfalt, zoveel grip heeft hij. Het is een feest om de auto door de bochten te dirigeren, waarbij mijn eigen grenzen eerder zijn bereikt dan de grenzen van de grip. Al met al heb ik dus meteen behoorlijk moeten investeren in de auto, maar het was iedere cent waard en in de aankoopprijs was hier bovendien al rekening mee gehouden.

De auto is zeker niet af. De uitlaat hangt er niet helemaal mooi onder en hij moet nodig een polijstbeurtje hebben. Daarnaast wil ik graag een bluetooth-module voor op de originele radio aanschaffen. Het is niet de bedoeling om de auto allerhande upgrades mee te geven: de focus ligt op het behouden van het originele karakter van de auto. Hierbij sluit ik niet uit dat er in de toekomst bijvoorbeeld betere schokbrekers of een RVS-uitlaat onder de auto komen, maar ik wil niet dat hij opeens heel veel harder of luider wordt dan hij nu is. Cosmetische ‘upgrades’ zijn al helemaal uit den boze. Momenteel is de auto voorzien van xenon verlichting, maar het liefst zie ik de originele halogeen-koplampen er weer op gemonteerd worden.

Maar is dat niet ook het mooie van de hobby? Altijd blijf je je auto stapje voor stapje verbeteren. Deze blogpost vormt tevens het startsein voor het schriftelijk bijhouden van de dingen die ik meemaak in mijn periode als eigenaar van deze 206 RC. Voor nu is het de bedoeling om met deze auto te blijven rijden tot er iets mooiers binnen bereik ligt (lees: een Porsche). Maar na een maand eigenaarschap en 3.200 km verder, merk ik dat ik steeds meer en meer gehecht begin te raken aan dit kleine bommetje. Wordt vervolgd…

Volg de Peugeot 206 RC van Max via zijn Instagram-pagina: @dutch206RC