Thuis in de blubber
Op het moment dat je voor het eerst in de nieuwe Jimny binnen stapt, dan is de hoge instap het eerste wat opvalt. Hoewel het stuurwiel zich enkel in de hoogte laat verstellen, laat een goede zitpositie zich vrij eenvoudig instellen. Dit werkt goed mee in de rij-ervaring met deze auto. Zelfs lange bestuurders én bijrijders zitten op lange ritten comfortabel. Daarbij is echter wel een kanttekening: op de openbare weg is de Jimny op hogere snelheden niet echt op zijn gemak, want de 102 pk sterke 1.5 is vrij luidruchtig en mist overduidelijk een zesbak. Tekenend hiervoor is dat de Jimny zo'n 3.000 toeren per minuut maakt als je slechts 100 kilometer per uur rijdt. Zet je de cruise-control op deze snelheid, dan valt met het geluidsniveau nog te leven, daarboven moet je met enige stemverheffing met elkaar praten. Met het hoge toerental in het achterhoofd, valt het gemiddeld verbruik van 1 op 13.1 nog mee. Zeker als je bedenkt dat een aanzienlijk deel van de kilometers in het terrein gereden is.
Naast het forse geluidsniveau is de onderstelafstelling een reden om hogere snelheden te mijden. Sturen gaat met weinig gevoel en je moet regelmatig een correctie uitvoeren om in een rechte lijn te blijven rijden. De zijwindgevoeligheid en de weke vering dragen ook niet bij aan dynamisch rijgedrag. Dat het nog echt werken is in de Jimny, blijkt ook uit de hakerige versnellingsbak. Vooral de eerste versnelling en de 'achteruit' laten zich niet altijd even eenvoudig inleggen. Ben je eenmaal op snelheid, dan gaan de overige verzetten wat eenvoudiger, maar voel je dat een soepele bak geen prioriteit had bij de ontwikkeling.
Maar alle ongemakken op de snelweg vergeet je direct als je zicht krijgt op de nodige modder. Vanaf het moment dat je de gebaande paden af rijdt, voelt de Jimny ontzettend vertrouwd aan. Zelfs zonder de vierwielaandrijving in te schakelen, komt de auto verder dan 99% van de overige auto's die op de Nederlandse markt verkocht worden. Voor het wat zwaarder terrein schakel je met de extra pook de vierwielaandrijving in. Dit hoeft niet vanuit stilstand te gebeuren, maar dit kan tot liefst 100 km/u. Met ditzelfde pookje schakel je naar de lage gearing, waarmee je meer trekkracht voorhanden hebt. In deze stand blijken vooral de straatbanden - waarmee de auto is voorzien - de beperkende factor. Voorzien van échte terreinbanden kunnen we ons weinig terreinen bedenken waar de Jimny niet uit de voeten kan. De indirecte besturing en de weke vering komen in de modder trouwens juist van pas. Ook bij forse kuilen en gaten stuitert de auto niet en slaat het stuurwiel niet uit je handen.
