Toyota Aygo 1.0 VVT-i X-CITE

Doelmatig in de stad

Toyota zet de Aygo in de markt met hippe, speelse termen als 'fun' en 'play'. Toch blijft deze terminologie maar in beperkte mate overeind wanneer we gaan rijden met de Aygo. Het autootje is duidelijk gericht op zuinigheid en efficiency. De verbeterde ophanging en stuurinrichting zorgen voor een volwassener en meer gebalanceerd rijgedrag ten opzichte van het vorige model, maar heel spannend wordt het niet. Hetzelfde geldt voor de aandrijflijn. Onder de kap vinden we nog steeds een 1,0 liter driecilinder. Dit blokje is echter in meerdere opzichten aangepast. Hij levert voortaan 72 pk en 93 Nm koppel. Hierbij valt op dat het totale koppel met 2 Nm is gedaald, maar dat de herziene versie van het blok onderin veel meer trekkracht heeft.

De Aygo pakt vanaf stilstand merkbaar lekkerder op en ook tussensprints onder de 80 km/h verlopen vlotter dan bij de vorige motor het geval was. Je moet alleen niet denken dat de Aygo opeens een strepentrekker is geworden. Hij is het meest in zijn element in de stad en op N-wegen; wanneer je de snelweg op gaat zul je bij het inhalen veelal plankgas moeten geven om een beetje mee te kunnen komen met de rest van het verkeer. Ook gaat het verbruik vanaf de 100 km/h merkbaar omhoog. Wij scoorden over de gehele testperiode met veel snelwegkilometers een gemiddelde van 5,2 liter op 100 km. Dit is nog steeds zuinig te noemen, maar het opgegeven verbruik van 3,8 liter op 100 km ga je alleen halen wanneer je niet of nauwelijks boven de 100 km/h uit komt. Al met al kunnen we concluderen dat de Aygo prettiger rijdt dan voorheen, maar wanneer je veel op de snelweg zit loont het wellicht om te kijken naar een maatje groter.