MINI Cooper 1.6 16v Chili

Het interieur

Wanneer je in de auto zit, springt het druk opgezette dashboard meteen in het oog. Alle knopjes concentreren zich in de middenconsole en daarbuiten is ook vrijwel geen knopje meer te vinden. Natuurlijk valt ook de prominent aanwezige snelheidsmeter in het midden direct op. In de eerste mini's was dat zijn plek en nu is die plek hem weer toevertrouwd. Er zijn veel knipogen te vinden naar het origineel. De ventilatieroostertjes zijn nog praktisch hetzelfde en de schakelaars zitten ook allemaal nog steeds netjes op een rijtje middenin de auto. Enkel de toerenteller bevindt zich buiten deze drukte, namelijk bovenop het stuur. Er is dus aan de ene kant goed gekeken naar het origineel, maar aan de andere kant is het wel erg druk opgezet. De geestelijk vader van de Mini, Sir Alec Issigonis, had juist eenvoud tot doel. Zelfs ruimte voor een radio was er niet in het dashboard van het origineel, een asbakje was wat hem betreft al gek genoeg.
De sportief gevormde stoelen zijn wat hard, maar zitten desondanks heerlijk. Ze geven enorm goed steun, met name ook aan de zijkant door hoog opstaande lendensteunen. De achterbank zit op zich ook prima, al wordt een lang verblijf op de achterbank tijdens een rit waarschijnlijk niet heel prettig, doordat been- en hoofdruimte te wensen over laat. Ook de kofferruimte is erg minimaal. Waarschijnlijk zijn deze 2 aspecten kind van de rekening geworden in de keuzes om een echte Mini te blijven.