Het interieur
Veel modellen die de toevoeging 'Sport' dragen doen hun naam nauwelijks eer aan. Dat dit bij de Swift Sport niet het geval is, bewijzen alleen al de aluminium pedalen en de échte sportstoelen met geïntegreerde hoofdsteunen en extra dikke wangen. Ook een dik sportstuurtje, chromen randen rond de meters en wat aluminium-look panelen op de deuren en middenconsole maken de Sport net wat anders dan anders.
De rood-zwarte kuipstoelen staan niet alleen prima bij de Supreme Red-lak van de koets, ze zitten ook prima. Ze omvatten je torso niet zo stevig als in een rallyauto, maar voor deze doelgroep is de Swift Sport dan ook niet bedoeld. In snelle bochten word je goed op je plek gehouden en de stoelen zijn prettig stevig uitgevoerd. Voor een écht sportieve zitpositie zouden de stoelen lager bij de grond moeten staan. Het stuur is niet in diepte verstelbaar, waardoor je bijna met gestrekte armen zit.
De materialen van het dashboard voelen goed aan, alles is prima afgewerkt en op de ergonomie valt weinig af te dingen.
Personen die plaatsnemen op de achterbank zullen niet onverdeeld blij zijn; zeker de beenruimte schiet te kort. Helaas komen de voorstoelen niet terug in hun laatst ingestelde positie en mist de bestuurdersstoel überhaupt een “easy-entry”-systeem. De bagageruimte kan er mee door. 213 liter is in deze klasse geen topwaarde, maar de achterbankleuning is in één geheel neer te klappen zodat dit vergroot kan worden tot 495 liter. De zitting is echter niet omklapbaar, waardoor er een drempel ontstaat en de laadvloer dus niet vlak is. Dat de leuning niet deelbaar is, is wellicht een gewichtsbesparing, Suzuki?
De standaarduitrusting is erg riant met zaken als automatische airco, sleutelloze toegangs- en startfunctie, cd-speler met stuurwielbediening, gordijn- en zij-airbags en last but not least, het op dit soort auto's zo gewenste ESP.