Kracht genoeg
Er is één dieselmotor beschikbaar in de Master, maar er zijn wel verschillende vermogens die van 130 pk oplopen tot 170 pk. Wij gaan met de 150 pk sterke versie op stap, die gekoppeld is aan een handgeschakelde zesbak. Later volgt ook nog een automaat met negen versnellingen, maar tot die tijd moeten we dus zelf roeren. Dat gaat overigens best prettig, want de versnellingspook is goed te plaatsen in de verzetten. De koppeling is vrij hoog, maar als je dat eenmaal doorhebt kom je prima uit de voeten. Vlot wordt het nergens, maar je hebt echt niet het idee dat je iets tekortkomt. Dat komt ook door de goed geïsoleerde cabine, die misschien niet zo stil is als die van een Sprinter, maar wel voorkomt dat dieselgeronk, windgeruis en bandengerol door de irritatiegrens breken.
Dat doen sommige veiligheidssystemen wel, maar gelukkig is er een knop links van het stuur waarmee de meest aanwezige systemen zijn uit te schakelen. Daar is de snelheidsassistent er bij ons steevast één van, want de irritante piep zijn we snel zat. Niet dat we constant te hard rijden, maar het systeem blijkt ook totaal niet accuraat in het uitlezen van de verkeersborden. Daarom klopt de weergegeven info vaak niet en schiet de waarschuwing zijn doel voorbij.
