Mitsubishi Outlander 2.4 2WD Intro Edition

Drie zielen, één dashboard

Waar je aan de buitenkant de overeenkomsten met bijvoorbeeld de C-Crosser wel aardig goed kan zien, moet je binnenin zelfs met een vergrootglas zoeken naar wezenlijke verschillen. En dan nog vind je ze niet. Ja, natuurlijk heeft deze auto een Mitsubishi-logo op het stuur staan en is deze Outlander – als niet-top-of-the-bill-uitvoering – voorzien van donkere stoffen bekleding, maar in feite kan je hier toch wel spreken van exact hetzelfde interieur als in de eerder geteste C-Crosser. En dat is toch jammer, want hoe moeilijk kan het zijn om ook in het interieur een paar eigen designelementen te verwerken? Allemaal een eigen middenconsole en tellers hoeft toch niet echt zwaar op de productiekosten te drukken.

Het dashboard zelf is relatief kaal en gewoontjes. Twee grote kokers waar de meters in zitten achter het driespakige stuur, een dubbel-DIN navigatiesysteem in het midden en daaronder drie knoppen waarmee de airconditioning en ventilatie geregeld kunnen worden. Verder zitten er een aantal opbergvakjes verwerkt in het dashboard. Op zich komt het dashboard redelijk degelijk over, maar als je de kastjes open doet, komt het allemaal wel wat ‘dunnetjes’ over. Tijdens de verschillende ritten kwamen juist ook uit de hoek van de opbergvakjes wel wat kraakjes. Het navigatiesysteem komt overigens erg sterk over als ‘later ingebouwd’, en dat komt met name door de rechthoekige dubbel-DIN vorm, waarbij de lijnen van het dashboard niet mooi doorlopen. Toch is dit het officiële inbouwsysteem, want ook de C-Crosser en 4007 beschikken over exact hetzelfde Jackford Fosgate-systeem. De werking van het systeem is overigens prima. De begeleiding is prima en ook de bediening is middels touchscreen erg gemakkelijk.

De donkergrijze, stoffen stoelen zijn relatief zacht. Omdat je ook al gevangen wordt door de verdikte zijkanten op rugleuning en zitting, had de zitting zelf best wat harder gemogen, maar desondanks zitten ze toch niet onaardig. Achterin is het op een zelfde soort zitting ook goed vertoeven. Helemaal opmerkelijk is de ruimte voor benen en hoofd. Ook met de voorstoelen in de achterste stand, kan je nog prima op de achterbank zitten. Uiteraard kan in een auto als deze de achterbank ook nog plat om de wereld aan laadruimte te krijgen, maar ook met de bank omhoog heb je een behoorlijke ruimte. Op het eerste oog ziet de bumper er uit als een obstakel wanneer je iets achterin de auto wilt leggen, maar met één ontgrendeling is deze tildrempel weg te toveren en klapt de bumper naar voren. Hierdoor ontstaat niet alleen een vlakke laadruimte, maar heb je ook nog eens een plek om op je gemak te gaan zitten en bijvoorbeeld je besmeurde laarzen weer te vervangen door schoenen. Iets waar een gemiddelde gebruiker van een SUV wel eens mee kan zitten.