Mazda 5 1.8i Executive

Het rijden

De Mazda5 staat op een verlengt onderstel waar ook veel andere producten van de Ford Motor Company op staan. Ergens in de verte is inderdaad een kleine gelijkenis met de Ford Focus te voelen. Zo actief als de Opel Zafira is deze Mazda niet, het is eerder een echte auto voor veel zorgeloze en comfortabele familiekilometers. Oneffenheden en slecht wegdek worden keurig glad gestreken en er komen nooit harde stoten het interieur in. Alleen op verkeersdrempels is te merken dat de demping behoorlijk soft is, de voorkant deint dan nog even na. Deze afstelling van de dempers komt ook aan het licht bij optrekken of remmen. Dan trekt de auto zijn neus de lucht in of duikt hij naar het asfalt. Traction controle is hierbij wenselijk. Dit is, samen met ESP (bij Mazda DSC genoemd), alleen standaard op de sterkste benzine- en dieselmotor.

De 1.8-motor met 115 pk doet zijn werk meestal in alle rust, alleen tijdens vol accelereren zet hij een keel op. Het uitlaatgeluid klinkt overigens best aardig. Een scheurneus is het zeker niet, maar dat is ook helemaal niet de opzet van deze family-car. Heel merkwaardig is dat het gaspedaal een loze slag van ongeveer een centimeter heeft. Je went er wel aan, maar fijn wordt het niet. De versnellingen laten zich stevig en duidelijk inleggen en het aangrijppunt van de koppeling is redelijk goed te traceren. Bij optrekken is te merken dat de eerste versnelling behoorlijk kort is, je komt al snel boven de 3.000 toeren in dit soort situaties. Cruise-control is op de benzinemotoren gek genoeg alleen leverbaar accessoire. De besturing voelt zeker voor zo’n relatief hoge auto behoorlijk strak aan, dat hebben de Japanners netjes voor elkaar. Met het met leer beklede stuur worden dijkweggetjes met plezier genomen. Niet al te vlot natuurlijk, dan schuift de Mazda5 heel gecontroleerd over zijn voorwielen weg, maar nogmaals, een auto als deze is uiteraard gemaakt om een heel gezin en hun bagage comfortabel te vervoeren.

Tenslotte het zicht rondom. Door het grote glas oppervlak is dit prima in orde. Als de hoofdsteunen van de tweede zitrij omlaag zijn geschoven zijn zelfs de derde zijruiten ook goed te gebruiken bij het kijken over de schouder. De zijspiegels zijn bijna vierkant en lekker groot van formaat, perfect. Een puntje van kritiek; de tiptoets van de knipperlichten is niet voorzien van de “drie keer knipperfunctie bij een keer aanraken”. Overigens zijn wel alle zijruiten met een druk op de knop te openen én te sluiten.