Renault Clio 1.4 16v Dynamique Luxe

Het rijden

Dan maar weer eens focussen op het rijden, waar het allemaal om gaat. Wat als eerste opvalt is de rust tijdens het rijden. Het geluidsniveau in de auto is werkelijk zeer laag te noemen, alleen bij flink accelereren en snelheden vanaf 130 km/u verplaatst het motorgeluid zich meer naar de voorgrond. De wat korte versnellingen zorgen ervoor dat rotondes goed zijn te doen in de 3e versnelling, waarbij de motor soepel blijkt op te pakken.
Door het relatief hoge gewicht van 1110 kg moet voor een vlotte inhaalactie een groot aandeel van de 98 paarden van stal worden gehaald. Laag in de toeren blijkt de 1,4 liter motor wél soepel te zijn, maar níet over veel kracht te beschikken. De maximale 127 nm’s komen tenslotte pas bij 4250 rpm vrij. De motor moedigt niet aan om vlot door te rijden, er kan dus volop genoten worden van de rust in het interieur. Tijdens de testrit heb ik als vanzelfsprekend veelvuldig gebruik gemaakt van de cruise control.
Later blijkt overigens dat de motor wel degelijk over voldoende reserves beschikt, welke echter nauwelijks tot nooit aangesproken zullen worden tijdens het dagelijkse (file)verkeer. De besturing dan, naar blijkt een heikel punt als ik zo de gelezen artikelen van autojournalisten terug ophaal uit mijn geheugen. Tijdens het rijden heb ik mij echter op geen enkele manier geërgerd aan de besturing zelf en het gevoel daarmee. Het sturen voelt zeer rustig en comfortabel aan, er wordt inderdaad veel weggefilterd door de installatie. Zelf heb ik hier niks op aan te merken, ik hoef niet zonodig alle hobbels en oneffenheden in het stuur te voelen in een personenauto voor dagelijks gebruik. Dit laat ik graag voor wat het is, behalve tijdens de circuitdag of op de kartbaan. De bestuurder die een sportieve, meer communicatieve besturing in zijn Clio wenst zal moeten wachten op de meer vermogende versies.
Ik heb wél commentaar op de (te) sterke stuurbekrachtiging. Voor mij persoonlijk is de installatie wat licht, waardoor in het sturen zelfs wat te weinig beleving zit. Zeker bij wat vlotter genomen bochten valt dit op, temeer omdat het onderstel zich hier niet voor schuwt. Hierbij valt op dat de carrosserie nauwelijks overhelt. Dan de bediening en aansturing van de verdere mechaniek. Allereerst de koppeling, welke een prettig kort aangrijpingspunt heeft. Het pedaal laat zich licht en precies bedienen, niks op aan te merken. Het schakelen gaat zeer licht en soepel, maar ontbeert enig gevoel naar mijn mening, enige emotie is er niet bij. Over de bediening en de werking van de remmen tenslotte niets dan lof. Het pedaal biedt voldoende weerstand waarbij de reminstallatie mooi progressief intreedt.
Het rijden in de Clio III zal voor sommigen te weinig emotie met zich meebrengen. Waar het model echter in uitblinkt is het bieden van heel veel comfort tijdens het rijden, zowel op slecht wegdek als op glad asfalt.