Opel Meriva 1.6 Twinport Cosmo

Braaf en degelijk

Inmiddels is de Meriva aardig op leeftijd geraakt, maar desondanks vallen de verkoopresultaten nog steeds niet tegen. Aan de bescheiden facelift van twee jaar geleden kan het niet liggen; de toen doorgevoerde cosmetische ingrepen waren van geringe aard. Blijkbaar weet de Meriva zijn kopers niet alleen met de concurrerende prijs te betoveren, maar ook met zijn praktische talent. Een ander verkooptechnisch gunstig aspect is het dun bezaaide segment waarin de Meriva opereert. Sinds Fiat is gestopt met de verkoop van haar Idea heeft de Meriva praktisch vrij spel in ons land, de enige overgebleven echte concurrent was de veel luxer aangeklede Lancia Musa. Maar sinds 2006 is daar ook de Nissan Note bijgekomen, en de dit jaar verschenen Renault Grand Modus zou ook weleens een deel van de verkopen van de marktleider kunnen weg snoepen.

De bescheiden facelift van midden 2006 maakte de Meriva wél strijdvaardiger tegen zijn rivalen. De wijzigingen zijn subtiel, maar niet onherkenbaar. Aan de voorkant valt vooral de andere indeling van de voorbumper en grille op. De brede chromen strip zit niet meer in het midden van de grille, maar - net als bij andere actuele Opel modellen - bovenaan. Samen met de zomerse kleur Air Blue smoelt de Meriva van voren nu wat frivoler en minder suf dan voor de facelift. Ook de achterkant bleef niet ongewijzigd. De indeling van de achterlichten bleef hetzelfde, zij kregen echter wel donker getint glas. Die donkere achterlichten ogen niet echt modern, vooral omdat ze nu sterk verwijzen naar de onderwijl uit productie zijnde Corsa C. Dat achter de korte en hoge Meriva een klein ruimtewonder schuilgaat is voor menigeen een verrassing, maar de korte overhang aan de voor- en achterkant verraad dat eigenlijk al.