Fiat Qubo 1.4 8v Dynamic

Geen opsmuk

Het Kubisme werd niet alleen gekenmerkt door het soms absurde lijnenspel. De hele stroming was een tegenreactie op uiterlijk vertoon en een soort schone schijn binnen de toen heersende kunstopvattingen. Juist dat gedeelte zien we aan de binnenkant van de Qubo terug. Geen opsmuk en nodeloze toevoegingen, maar heel basic. What you see is what you get. Duidelijke knoppen en bedieningen die geen uitleg behoeven, of het moet zijn dat de aan-/uitknop van de airconditioning een zoektocht vergt, maar die blijkt bediend te kunnen worden door het indrukken van de ventilatorknop. Het enige dat wellicht onder luxe toevoegingen geschaard kan worden, is de aanwezigheid van bekende Blue&Me-systeem van Fiat. Bluetooth telefonie, audio met MP3-mogelijkheden, een USB-aansluiting en spraakbediening zijn geen alledaags goed in deze klasse. De gebruikte materialen passen goed bij het karakter van de auto. Geen uitzonderlijke kwaliteit, maar gewoon goed. De afwerking is niet overal even verfijnd, dat komt met name uit op overgangen tussen verschillende materialen, zoals bij de radio.

In de Qubo heb je een vrij hoge zitpositie. Met de versnellingspook hoog tegen de middenconsole is het interieur daar op gebouwd. Ook de pedalen staan vrij hoog en dat vergt gewenning. Het hoge aangrijpingspunt zorgt er bij lui rijgedrag voor dat je wel eens onbedoeld tussengas geeft. De stoelen voorzien uiteraard ook in een hoge zit. Ze zitten best aardig, al heb je op de lange ritten toch sneller dan gemiddeld last van een vermoeide onderrug. Het feit dat je op een vrij vlakke stoel een beetje 'op de bok' zit, heeft hier ongetwijfeld mee te maken. De bekleding van de stoelen stemt ons zeer tevreden, een frisse combinatie van zwarte en grijze stof geven de zitplaatsen een moderne aanblik. De ruimte voorin is zeer royaal. Zelfs met de hoge zit is het dak nog niet in de buurt van onze kruin en met de grote glazen vlakken voor en opzij krijg je een ruime sfeer. Daarom valt het gebrek aan zich achter de b-stijl zo op. Je kan met de toelopende zijruiten en het getinte glas zelfs spreken van een heuse dode hoek. Zo lijkt het of het praktische nut toch het onderspit heeft gedolven onder een designuitspatting.

Op de achterbank zelf is ruimte genoeg voorradig. Benen en hoofd komen niet in het gedrang en daarbij is de instap naar de achterbank zeer aangenaam door de schuifdeuren aan beide zijden. Met een handomdraai is de bank in twee delen plat te leggen en ontstaat een flinke laadruimte van maar liefst 2.500 liter. Met de bank in positie blijft daar nog 330 liter van over. Dat is veel minder dan auto's die je op het eerste oog als concurrenten zou aanmerken, zoals de Berlingo, Partner en Kangoo, maar een nadere bestudering leert dat al deze auto's zo'n 30 cm langer zijn en tevens een leuke cent duurder.