ZEN
Van binnen is het al niet veel anders. Met allerlei bijzondere elementen wordt de naam van de uitvoering – ZEN – kracht bijgezet. Zo moet de vorm van het dashboard door zijn gewelfde vorm de rustgevende sfeer van een jacuzzi opwekken. Vervolgens geeft het rijstpapieren zonnescherm voor het panoramadak de illusie van golvend water. Daarnaast zien we ook nog vreemdsoortige artikelen terug in elastiekjes op de portieren en zelfs een rond, hoogpolig tapijtje bovenop het dashboard. Ondanks de grote variatie en originaliteit blijft het kwaliteitsgevoel bij bijvoorbeeld het kunststof van het dashboard wel achter bij de verwachtingen. Het is op de meeste plekken hard en door de vele vormen en kleuren vallen naden extra op.
Op de zitplaatsen kan je prima tot ZEN-meditatie overgaan. De stoelen voorin zijn opvallend breed voor Japanse makelij en je zakt op een relaxte manier weg in de matrasachtige zitting. Ondanks die zachte zitting zit je toch prima, zeker op de kortere stadsritjes, waar deze auto uiteindelijk toch voor bedoeld is. Na verloop van tijd ga je namelijk toch wel een gebrek aan echte steun ervaren in een vermoeide rug. Achterin is de Cube haast onrealistisch ruim, daar zit dan toch een heel objectief waarneembaar voordeel in de rechte vorm van de kleine Nissan. Zowel hoofd- als beenruimte is er meer dan genoeg voor een volwassene. Overigens is de bagageruimte dan niet optimaal, want daarvoor moet de achterbank weer wat naar voren geschoven worden. Het is dus het een of het ander. Opvallend bij de bagageruimte is de enorme achterklep welke naar links scharniert. Handig als je de ruimte hebt, maar helaas heb je dat – zeker in de stadse ruimte – niet altijd.