Het rijden
Hét grote verschil ten opzichte van de 2-liter benzine variant van de Suzuki Grand Vitara is de dieselmotor. Direct bij het wegrijden, ook met koude motor, is de trekkracht van maarliefst 300 Nm bij 2.000 toeren per minuut voelbaar. Tijdens de opwarmperiode laat de motor zich wat duidelijker horen dan erna, maar het is me alleszins meegevallen. De versnellingsbak schakelt dan ook hakeriger, maar als alles op temperatuur is gaat het van een leien dakje. Wel is het verstandig de versnellingspook met een lekker stevige hand te verzetten. Vooral voor een diesel valt de enorm korte slag van de koppeling op, het aangrijppunt is al snel na het oplaten van het pedaal voelbaar. Ergerlijk is dit echter niet, het zorgt er voor dat je lekker snel kan opschakelen zodat de krachtsexplosie van de motor opnieuw kan beginnen.
Wat vermogen betreft is de 1.9 DDiS, bij Renault dCi genaamd, niet de meest sterke motor in zijn segment, 129 pk bij 3.750 tpm is niet wereldschokkend. Maar door het eerder genoemde koppel is zijn de prestaties van deze terreinwagen toch van behoorlijk niveau. Een stoplichtsprintje met een moderne turbodiesel van een willekeurige fabrikant zou met goed anticiperen gewonnen kunnen worden. Wel is het zaak de motor niet dood te laten vallen want dan duurt het echt eeuwen voor hij weer bij bewust zijn is en eindelijk weer lekker oppakt. Zeker in de eerste versnelling is dan doorhalen tot 3.500 toeren noodzaak, in de overige verzetten komt de turbo er net over 2.000 toeren heel duidelijk in en trekt de Grand Vitara met veel geweld en een grommende motor richting de horizon, verslavend. Maar ook rustig rijdend maakt de motor een overtuigende indruk, soepel en nooit te luidruchtig. Een zesde versnelling had een mooie extra kunnen zijn, helaas is dit niet toegepast bij de Vitara.
De permanente vierwielaandrijving maakt dat de Suzuki een verregaand neutraal weggedrag ten toon spreidt. Zelfs de besturing is voor terreinwagenbegrippen behoorlijk direct en de koets helt niet nadrukkelijk over in bochten.
ESP is met een prominent aanwezige schakelaar op het dashboard uitschakelbaar maar boven de 30 km/h wordt het systeem vanzelf weer actief, jammer als je net lekker aan het boenderen bent, maar wel veilig natuurlijk. In de stand 4 laag van de tussenbak is het overigens wel continue uitgeschakeld om niet in de weg te staan bij het grove terreinwerk. De achterkant van de auto is door de vierwielaandrijving nauwelijks om te krijgen en onderstuur is lang afwezig, een keurig in het spoor blijvende wagen dus. Door het stuur heel simpel door je handen te laten glijden zijn bochtige wegen best vlot af te werken.