Wendbaar en praktisch
Op parkeerplaatsen bij winkelcentra en in krappe straatjes in de binnenstad is de Evalia in zijn element. De kleine draaicirkel van 10,4 meter maakt de auto wendbaar, ook in smalle straten piep je de Evalia zo in kleine parkeerplekjes haaks op de rijbaan. Daarbij bieden de achteruitrijcamera en parkeersensoren achter goede diensten, door de afstand tussen het achterraam en de bestuurderspositie is de dode hoek achter de auto erg groot en komt het zicht van de camera goed van pas. Ook in het donker biedt de camera goed zicht, we hebben slechtere camera’s meegemaakt in auto’s die het zesvoudige kosten. Alleen de parkeersensoren mogen wel van minder gevoelig worden afgesteld, de veiligheidsmarge van het systeem is te ruim.
Bijna een kuub is het minimale laadvolume van de Evalia, maar die ruimte komt vooral uit de breedte en de hoogte. De afstand tussen de achterste stoelen en de achterklep bedraagt 40 centimeter. Wanneer de achterste stoelen omhoog zijn geklapt biedt de Evalia al 2.000 liter laadruimte. De afstand tussen de wielkasten bedraagt 1.20 centimeter, genoeg plaats voor de boodschappen van een klein weeshuis. Het is wel jammer dat Nissan de tweede en derde zitrij niet uitneembaar heeft gemaakt, als alleen al de achterste stoelen volledig uitneembaar waren geweest was de praktische bruikbaarheid van de laadruimte nóg groter geweest. Maar goed, kan het niet uit de breedte, dan kan het altijd nog in de lengte, want de achterbank kan ook nog voorover geklapt worden en dan biedt de Evalia zijn maximale laadruimte van 2.900 liter.
Het praktische aard van de Evalia zet zich voort in het interieur en de afwerking. Aan bergvakjes en aflegruimte is geen gebrek, voorin zijn bijvoorbeeld al vier bekerhouders te vinden. Nissan heeft ook gedacht aan dorstige passagiers, in beide schuifdeuren is een uitsparing voor flessen aangebracht en ook helemaal achterin zijn bekerhouders te vinden. Onder de voorstoelen zijn 12-volt aansluitingen gemaakt waardoor achterin tv gekeken of gegamed kan worden.
Nissan positioneert de Evalia als auto voor grote huishoudens met een kleiner budget, het is daarom begrijpelijk dat er bij de materiaalkeuze niet voor de meest kostbare kunststoffen is gekozen, maar het interieur van de Evalia had wel wat meer jeu mogen hebben. De deurpanelen zijn nu wel erg grote plastic oppervlakken, hier zou een stukje textiel van hetzelfde weefsel als de stoelbekleding niet misstaan. Daar staat tegenover dat het interieur nu binnen een kwartier met een stofzuiger en emmertje sop weer schoon is. Bovendien kraakt en rammelt er tijdens het rijden niets.
