Beleving
In tegenstelling tot concurrenten als de Volkswagen Scirocco en de Peugeot RCZ is de GT86 niet afgeleid van een bestaand model, hij is- samen met zijn neefje Subaru BRZ - op een volledig nieuw platform ontwikkeld. De specs zijn om van te smullen: aandrijving op de achterwielen, een laaggeplaatste boxermotor in het vooronder en een leeggewicht van slechts 1.200kg dat bijna ideaal over de assen is verdeeld (53% vóór, 47% achter). Qua transmissie is er keuze tussen een handbak en een automaat, beide met zes versnellingen, de motorisering is altijd een tweeliter boxermotor. Op papier lijkt die motor niet heel overtuigend. Van 200pk kijken we tegenwoordig niet meer op en 7,6 seconden voor het standaardsprintje is bij een auto als deze ook niet om over naar huis te schrijven.
In de praktijk blijkt subjectieve beleving toch iets anders te zijn dan een paar cijfertjes. Perceptie is alles, hoe je iets ervaart telt zwaarder dan hoe iets feitelijk is. Concreet: geef je gas, dan lijkt de GT86 er als een speer vandoor te gaan. Dankzij de lage zitpositie, de hoogtoerige motor en de stevige vering geeft hij je het gevoel veel sneller te zijn dan hij daadwerkelijk is. Pas als je goed op je snelheidsmeter gaat letten, blijkt het allemaal wel mee te vallen. Dan denk je enorm hard door de bocht te gaan en rijd je nog geen 80 of zie je dat je na volgas invoegen op de snelweg nog steeds ruimschoots onder de maximumsnelheid rijdt. Zolang je in je eentje bezig bent is er niets aan de hand, maar een sprintwedstrijdje met een GTI-achtige kun je beter achterwege laten.
