No car for old men
Het is zaterdagmiddag, licht bewolkt, 23 graden en de weg is droog. We zijn in Duitsland, er is geen tempolimit en we rijden in een GT-R. Een paar jaar terug kon ik alleen maar dromen van dit moment, maar nu lijkt het lot – met dank aan Visscher Nissan – me zeer gunstig gezind. Toch hoef ik mezelf niet in de arm te knijpen, want het Duitse betonasfalt in combinatie met het stugge onderstel houdt me wel wakker in deze kilometerslange baustelle. Totdat, precies onder een viaduct, de versmalling eindigt en het gedroomde witte bord met drie diagonale strepen de toetreding van mijn lidmaatschap van de 300 km/u club aankondigt. Het nieuwe asfalt is vlak, de weg is leeg en de GT-R staat volledig in de R-modus. Banzai!
Vanuit de aanloopsnelheid van 80 km/u duurt het zes seconden voordat de 200 op de snelheidsmeter staat. De bak schakelt naar zijn 5. De VR38DETT geeft alles wat ‘ie heeft, de toerenteller begint aan zijn vijfde klim naar de 7.000 toeren en maakt een onvergelijkbare huil. Vergeet alles wat je gelezen hebt over het motorgeluid van de GT-R, in real life zit er zoveel bezieling in, is de acceleratie zo sterk, dat je meteen om bent. Luttele seconden later tikken we de 250 aan en schakelt de bak op naar zijn laatste verzet. De wind plooit zich rond het plaatwerk van de auto die voelbaar naar beneden gezogen wordt. De GT-R is in zijn element, het onderstel en de besturing komen nu tot hun recht. De stabiliteit en het vertrouwen dat de auto bij dit tempo geeft zijn ongekend, maar de honger van de GT-R naar nog meer snelheid is nog niet gestild. Bij tempo 292 rijden we over een brug in de autobahn en voelen we de downforce, er is geen spoor van lift. Zodra het asfalt zich weer vlak strekt doemen de eerste voorliggers op. Bij 309 km/u moeten we tempo minderen, maar het gedroomde doel is behaald. Binnen 30 seconden.
De Nissan GT-R is een auto die buitengewoon tot de verbeelding spreekt. Zijn prestatiepotentieel bestaat niet bij de gratie van de rekenkracht van microprocessors, maar door een ongekend staaltje onderstel- en aandrijftechniek. Na een week rijden is mijn beeld van de GT-R ook anders dan ik zelf had verwacht. Het is een heerlijk mechanische auto die je, zeker in de Track Pack uitvoering, intensief bij het rijden betrekt. Na een stevige rij- en stuursessie moet je lijf en leden hun rust gunnen, want hij pakt je stevig aan. De kritiek dat de snelheidsbeleving in de GT-R tegenvalt, gaat vooral op tot 200 km/u in rechte lijn. Op elk ander parcours en boven die snelheid is het niet de vraag wat de auto kan, maar wat de bestuurder durft. Het scherpe randje dat de standaard GT-R ontbeert, heeft de Track Pack juist wel. Hardcore, verpletterend snel, messcherp. In een woord: ontzagwekkend.
Met dank aan Visscher Nissan Amsterdam
- Ongekend acceleratievermogen
- Wegligging
- Driveability
- Te hardcore voor lange ritten
- Voortdurend rijbewijsbedreigend
- ...verbruik