Minimalisme 2.0
Wie ooit in een Lotus Elise heeft gezeten, weet hoe een minimalistisch interieur eruitziet. Dat het nóg extremer kan, bewijst de 4C. Niet alleen het carbon van de monocoque is donker, ook het dashboard kent - behalve het wat drukke instrumentarium, een paar knopjes en een stripje aluminium - één kleur: zwart. Daarbij koop je de 4C niet vanwege z'n mooie afwerking, want de materialen waaruit het dashboard en de knopjes bestaan, zou je ook in een auto uit de jaren '80 kunnen tegenkomen. Toch valt deze keuze van de Italianen best te verklaren: het scheelt namelijk niet alleen in de kosten, maar vooral ook in het gewicht.
De stoelen vallen wat dat betreft alleszins mee. Ben je eenmaal binnen - wat door de kleine opening en de brede dorpel een heel geklauter is - dan zit je helemaal niet verkeerd. De met leder beklede stoelen geven voldoende comfort en omklemmen je in zoverre dat je zelfs met een breder postuur nog best aardig zit. Door de goede verstelbaarheid van de stoelen en het stuurwiel vind je - zelfs als je langer dan 1,80 meter bent - vrij eenvoudig een goede zitpositie. Groot voordeel van de wel érg lage zit is dat er veel hoofdruimte overblijft. Bagage- en aflegruimte is er echter nauwelijks: een dashboardkastje ontbreekt en je telefoon kun je alleen kwijt in een klein vakje tussen de voorstoelen. Achter de middenmotor zit nog wel een kleine bagageruimte, maar zelfs daarin kun je amper een weekendtas kwijt.
