Volvo XC90 T8 Twin Engine AWD R-Design

Verschil van dag en nacht

Volvo duidt de aandrijflijn van de XC90 T8 Twin Engine als AWD aan. Maar dat moet je in de praktijk met een korreltje zout nemen. Een cardanas ontbreekt en de brandstofmotor drijft uitsluitend de voorwielen aan. In 'Hybrid, AWD of Off Road' modus is in theorie altijd een beetje stroom voorhanden om de elektromotor de achterwielen aan te laten drijven. Met een lege accu heb ik echter weinig van deze 'achterwielaandrijving' gemerkt. Wie dan lomp op het gaspedaal stampt wordt op een flinke portie torque steer getrakteerd. En een kort stukje 'off-road' door een natte berm werd me bijna fataal. Natuurlijk helpen de 20 inch Continental SportContact banden niet echt mee, maar zelfs een Porsche Cayenne zou daar minder moeite mee hebben gehad.

Dat betekent niet dat de XC90 T8 een slecht rijdende auto is. Integendeel. Je moet rekening houden dat het in de basis een voorwielaandrijver is, that's all. In vergelijking met de voorganger is er qua rijgedrag een verschil van dag en nacht te bespeuren. De Volvo ligt - ook met optionele luchtvering - veel straffer op het wegdek. De XC90 deint nauwelijks nog, is dankzij de directe en lichte stuurinrichting preciezer te besturen, helt aanzienlijk minder over en voelt handzamer aan. Kortom: je hebt niet langer het idee met een vrachtwagen onderweg te zijn. Het is zelfs enigszins verbluffend met welk tempo je de zware Zweed door bochtcombinaties kunt dirigeren. Natuurlijk voel je het gewicht doordrukken, maar subjectief doet de XC90 niet onder voor een BMW X5. Dat hebben de Zweden mooi weten af te kijken.