Fiat Grande Punto 1.4 8v Edizione Prima 3-drs

Het interieur

Direct als je een blik in de auto werpt, vallen de gebruikte kleuren erg op. Waar de meeste auto's tegenwoordig zwart, grijs, of (doen eens gek) beige van binnen zijn, pakt Fiat het gewaagd aan door te werken met vrolijke kleurtjes. Deze versie combineert zijn zwarte kleur met een lichtblauwe tint die terug te vinden is in de stoelen, het dashboard en de portieren. Degenen die daar niet van houden, kunnen natuurlijk altijd wel wat minder opvallende combinaties kiezen. Opvallend is wel dat Fiat onverantwoorde combinaties van binnen- en buitenkleur niet toe staat. Kies je bijvoorbeeld voor een oranje Punto, dan behoort een blauw interieur niet meer tot de mogelijkheden. Misschien maar goed ook. De stof van de stoelen is een bijzondere en het beviel me deels. Het zitgedeelte namelijk was erg prettig en gaf voldoende steun, de ruggesteun daarentegen kwam erg hard op mij over en, nog vervelender, vond ik niet prettig gevormd. Daardoor voelde ik de stoel continu op een onprettige manier in mijn onderrug.
Het geheel van wijzerplaten is overzichtelijk en zoals je het mag verwachten. Het stuur ligt lekker in de hand. Opvallend zijn ook de vervormingen op '10 voor 2', allereerst voelde het wat onwennig, maar als je het stuur vasthoudt zoals het je ooit geleerd is, ligt het stuur best prettig in de hand.
De middenconsole is wat strak in combinatie met de vrolijke kleur in het interieur. Het is wel functioneel, al is mij niet direct duidelijk waar met name de verschillende knoppen bij de airco voor dienen, maar ik had het wat speelser verwacht.
De ruimte op de achterbank en de instap ernaartoe is zoals je deze mag verwachten voor een 3-deurs uit deze klasse. Evenzo geldt voor de kofferruimte. De kofferruimte wordt van binnenuit of vanaf de sleutel op een kier gezet, maar het is wel lastig dat er geen echte handgreep op de (verder gladde) achterklep zit om de klep daadwerkelijk open te zetten.