Renault Clio 1.5 dCi 85 Dynamique

Het rijden

Rijden met de Renault Clio is vooral een comfortabele ervaring, dat mag vooropgesteld worden. De afstelling van het onderstel en de besturing is hiervoor verantwoordelijk. Korte oneffenheden in het weggedrag worden efficiënt gedempt en gefilterd waardoor de inzittenden maar weinig verschil merken tussen het rijden over slecht en goed wegdek. Kuilen, hobbels, drempels of glooiingen, ze worden allemaal even vakkundig gladgestreken. Dit wil echter niet betekenen dat de Clio zich niet vlot laat berijden. Het onderstel is zo afgesteld dat het weggedrag nauwelijks heeft te lijden onder het comfort. In vlot genomen korte bochten of rotondes helt de carrosserie wel over, maar het blijft allemaal binnen aangename grenzen. Ook aan grip is geen gebrek in deze situaties, de grens ligt voldoende ver weg. Ook voor de sportieve rijder is er daarom de ruimte om te ‘spelen’ binnen deze grenzen.

Dezelfde sportieve berijder zal waarschijnlijk moeten wennen aan de besturing, welke zich vooral leent voor rustig stuurwerk. De stuurbekrachtiging assisteert vooral bij lagere snelheden dermate sterk, dat enig gevoel ontbreekt. Het stuurgedrag zelf is gevoelig, de koppeling met de wielen is vrij direct. Het schakelen, koppelen en remmen gaat vooral soepel. De bediening van de koppeling gaat met voldoende weerstand. Anders dan bij de eerder geteste 1,4 liter benzinemotor voelt het pedaal net even wat zwaarder aan. Het verzetten van de versnellingspook van de vijfversnellingsbak gaat vooral licht. Enig gevoel ontbreekt hier, al zijn de versnellingen wel duidelijk gespatieerd. De reminstallatie is voldoende berekend op zijn taken. Het rempedaal hoeft niet ver ingetrapt te worden voor een reactie. De remdruk die benodigd is voor een flinke vertraging is prettig laag.

De aandrijvende dieselkrachtbron, een 1,5 liter dCi motor met directe Common Rail inspuiting en een turbo, heeft in deze uitvoering 86 pk topvermogen. Dit klinkt niet bijzonder indrukwekkend op een wagengewicht van 1150 kg. Echter, het maximale koppel van 200 Nm bij 1900 rpm is indrukwekkender. De dieselmotor loopt vooral prachtig trillingsvrij. De ingenieurs van Renault hebben bovendien gezorgd voor een soepel motorgedrag. Deze motor maakt van de Clio vanzelfsprekend geen sprinter, maar vooral op de middellange en lange afstand zal hij imponeren. Tussenacceleraties verlopen door de hoge trekkracht onderin vlot en veilig, waardoor meer vermogen niet per definitie gewenst is. Vooral op buitenwegen blinkt de combinatie uit, met een laag geluidsniveau, goed comfort en veilig weggedrag. Door de relatief korte vijfde versnelling draait de motor bij deze snelheden een voldoende hoog toerental om bijvoorbeeld vlot in te kunnen halen. Bij snelheden van 120 km/u en hoger wordt het toerental echter dermate hoog dat het motorgeluid gaat overheersen. Het geluidsniveau is bij deze snelheden relatief hoog, waardoor de bestuurder automatisch geneigd is om een lagere kruissnelheid aan te houden. Renault heeft er raar genoeg voor gekozen om alleen de sterkste dieselmotor te koppelen aan de zesversnellingsbak.

Wat blijft staan is een verrassend volwassen rijgedrag voor deze toch compacte auto. Behalve het geluidsniveau op hogere snelheden is niets te merken van het rijden in een auto uit de compacte klasse. Het gevoel van ruimte, het veilige en comfortabele weggedrag en de prettige dieselmotor geven de bestuurder het gevoel een klasse hoger te rijden. Naast de gecultiveerde loop mag ook de zuinigheid van de dieselmotor geprezen worden. Gedurende de gevarieerde testrit kwam het gemiddelde verbruik neer op een realistische 4,6 liter per 100 km. Dit is een nauwe benadering van de fabrieksopgave van 4,4 liter per 100 km.