MINI Cooper 1.6 16v Chili

Het interieur

Ook binnenin de MINI is het een feest van herkenning. De mensen die bekend zijn met de vorige generatie zullen geen moeite hebben om alle onderdelen van het dashboard te vinden, ondanks dat het erg frivool ingedeeld is in vergelijk met de gemiddelde compacte hatchback. De meeste ingrijpend veranderde positie in het interieur is misschien wel de motorkaphendel die van het traditioneel Engelse plekje aan de rechterkant naar de standaard plek aan de linkerkant onder het dashboard is verhuist. De snelheidsmeter vormt het middelpunt van het dashboard zoals het in een MINI betaamt. Was de vorige klok al niet over het hoofd te zien, bij deze lukt dat toch echt niemand meer, want hij is nóg 2 slagen groter. Bovenop het bekende MINI-stuur staat los daarvan nog de toerenteller. Achter het stuur de gebruikelijke hendels voor bediening van o.a. de knipperlichten en ruitenwissers, alleen is de bediening ervan nogal vernuftig. Je zet de hendel niet meer in een bepaalde stand, maar duwt hem naar boven of onder, waarna de hendel altijd direct weer terugspringt naar de middenpositie. Het vergt enige gewenning voor je de ruitenwissers in de juiste snelheid hebt en al helemaal om de knipperlichten naar wens te laten knipperen. Het maakt namelijk nogal verschil of je enkel van rijbaan wisselt of echt een haakse bocht om gaat. Persoonlijk vond ik dit niet altijd even prettig. Onder de grote klok bevindt zich de middenconsole die op een paradoxale manier tegelijk speels en degelijk van opzet is. Alle functionaliteit zit onder origineel vormgegeven knopjes en schakelaars, maar toch is het geen druk geheel. Wat dat betreft is MINI toch weer meer terug gegaan naar de ideeën van Sir Alec Issigonis, de grondlegger van de Mini, die een asbakje en een snelheidsmeter al gek genoeg vond. Het dashboard wordt verder gekenmerkt door de '3 lagen' waaruit het bestaat. Door het 'Rooster Red' kleurenpakket ziet het er vrolijk uit met een zwarte bovenlaag, een aluminium middenlaag en een rode onderlaag.
Deze rode kleur komt ook op de portieren en stoelen weer terug. De stoelen zijn voorzien van een zwarte stof met op alle steungevende punten rood leer. Een gewaagde combinatie, maar persoonlijk vind ik het goed staan in het geheel van een speels interieur en de rode buitenkant van de MINI. De stoelen zijn goed verstelbaar op meerdere punten en dit gebeurd ook allemaal zonder het nodige geratel zodat het kwaliteitsgevoel nog even wat opgevoerd wordt, al was dat gezien alle andere gebruikte materialen niet eens echt meer nodig. Ook de lendensteunen zijn apart instelbaar. Mede hierdoor en de vorm van harde stoelen, heb je een lekkere sportieve zit. De bank achterin zit op zich heerlijk, maar qua ruimte houdt het allemaal niet echt over. Het moge duidelijk zijn dat de MINI niet bedoeld is als grote verstouwer, want ook de kofferruimte is met 160 liter nog niet ruim bemeten.