Het land van Ikea
De gouden kleur van de buitenkant krijgt binnenin bijval van de houten panelen die in de middenconsole en op de deuren zijn te vinden. Het lichte eikenhout sluit goed aan bij de exterieurkleur. Soms kan (nep)hout in het interieur juist afbreuk doen aan het kwaliteitsgevoel, maar in deze hoedanigheid is het een verfrissende verschijning en versterkt het het Zweedse karakter van de auto. De paneeltjes zouden niet misstaan in de schappen van een hippe zelfbouwmeubelgigant uit hetzelfde land. Voordeel is dat het hier al netjes is geassembleerd, zoals het hele interieur dat is. De gebruikte materialen hebben een hoogwaardige uitstraling en voelen prettig aan. De bediening van de diverse onderdelen gaat prettig en erg gevoelsmatig. Op het stuur zitten naast de bediening voor audio en cruisecontrol ook twee knoppen en een soort mini-joystickje om het navigatiesysteem mee te bedienen. Deze bedieningsmechanismen zitten achterop het stuur, maar zijn eenvoudig blind te bedienen met je vingertoppen, zodat je de aandacht bij de weg en het centraal op het dashboard geplaatste scherm kan houden. Waar de mensen bij Volvo altijd een overtreffende trap in veiligheid proberen te realiseren is natuurlijk ook een afstandsbediening aanwezig, zodat een van de passagiers het systeem zou kunnen instellen. Mocht je het navigatiesysteem niet gebruiken, dan kan je het laten verzinken in het dashboard.
De stoelen zijn simpelweg fantastisch. Ze zouden vanwege de uitstekende ergonomische eigenschappen niet misstaan in een upperclass meubelzaak. Door de goede, handmatige verstelbaarheid zijn ze perfect af te stellen naar de wensen van de bestuurder en/of passagier. En als dat is gebeurd zit je daadwerkelijk als een vorst. De lichtgevormde stoelen houden je prima vast en ondersteunen op alle plekken waar dat wenselijk is. Toch zijn ze niet zo hard als je toch vaak ziet bij dergelijke gevormde stoelen en bieden ze dus echt comfort. Achterin kan je nog redelijk goed vertoeven al zal het voor grote personen allemaal niet overhouden.
Zoals veel modellen tegenwoordig een carjack-beveiliging hebben, heeft de S40 dat ook. Bij een geringe snelheid vliegen de deuren op slot. Als je vervolgens weer stil staat en uit wilt stappen, merk je dat het trekken aan de wat fragiele deurhendel – die niet zo goed past in het verder degelijke interieur – niet tot gevolg heeft dat de deur zich opent. Trek je er nog een keer aan, dan zal de deur zich wel openen. Oftewel: bij de eerste keer trekken haal je de deur weer uit het slot, wat je ook kan zien aan het friemeltje bovenop de deurrand dat omhoog komt. Het vreemde is echter dat alleen je eigen deur dan ontgrendeld wordt. Wil je vervolgens bijvoorbeeld je kind achter uit de auto halen, dan zal je merken dat trekken aan de deurhendel weer geen resultaat heeft. Nu moet je echter – omdat je nu van buitenaf trekt – de auto apart met de afstandbediening weer ontgrendelen. Gelukkig zijn dan wel in een keer alle deuren open. Bij dit soort systemen krijg ik, ondanks de goede naam van Volvo op het gebied van veiligheid, toch altijd een wat onbestemd gevoel als ik mij probeer voor te stellen hoe dit systeem werkt als je onverhoopt te water raakt.
