Seat Altea FreeTrack 2.0 TSI

Speelmaatje

De Freetrack is verkrijgbaar in drie varianten. Een 140 pk diesel in combinatie met voorwielaandrijving, een 170 pk diesel met vierwielaandrijving of een 200 pk benzine met eveneens vierwielaandrijving. De geteste auto was van de laatste variant. De tweeliter TSI-motor is een meer dan capabele motor voor deze Seat. Voor de gewone ritjes is het een relatief stille motor die zich prima van zijn taak bewust is. Geen nerveus of overgevoelig gedrag. Wil je echter toch een keer wat sneller over ’s lands wegen, dan is het devies simpel: laat opschakelen. Het beschikbare vermogen blijft voelbaar groeien en hoger in de toeren is goed merkbaar dat dit niet het eerste de beste motortje uit het schap is. De Freetrack krijgt dan zowaar een racy karakter. Het mooie pookje ligt daarbij geweldig in de hand en schakelt heerlijk soepel, maar desondanks niet gevoelloos. Met de zesbak is het ook een heerlijk op grote afstanden te rijden auto. De auto blijft relatief stil – al zorgen de holle A-stijlen wel eens voor wat windruis – en de hoge zitpositie heeft een ontspannend effect op de bestuurder.

Bij het bochtenwerk gaat de grote Seat opvallend makkelijk en goed de bocht om. Het sportieve imago, wat Seat toch heeft, is ook doorgedrongen tot deze Freetrack. Toch is op een gegeven moment de grootte van de auto logischerwijs de beperkende factor. Het sturen gaat helaas toch wat licht. Ondanks dat de auto best veel aankan voor wat betreft bochtenwerk, mis je door de lichte besturing toch een stukje gevoel. Natuurlijk kan het soms ook makkelijk zijn bij het manoeuvreren in de kleine ruimtes, maar zelfs dan had het best een tikkie zwaarder gemogen.

Het is wel goed om je te bedenken dat deze Freetrack geen terreinwagen en eigenlijk zelfs geen SUV is. Zo plaatst Seat hem zelf ook niet in de markt. Het is een multifunctionele MPV – zoals de XL dat al is -, maar dan met een stuk meerwaarde op het gebied van de aandrijving. Verwacht er dus geen grote offroad-expedities mee te kunnen doen, maar het onverharde terrein is in veel gevallen geen probleem. De Freetrack is net als enkele andere vierwielaangedreven modellen uit de VAG-stal voorzien van een Haldex-koppeling. De herziene versie wel te verstaan, de zogenaamde Haldex II-koppeling. In deze variant gaan normaal gesproken alle aandrijfkrachten naar de voorwielen, maar er kunnen in een fractie van een seconde krachten naar de achterwielen worden gestuurd. Dit kan waar nodig zelfs resulteren in 100% van de krachten op de achterwielen. Op een zandondergrond met her en der de nodige waterpartijen was dit systeem aan den lijve te ondervinden. Wanneer de nodige blubberige plassen genomen werden, merkte je dat bij gripverlies de krachten anders over de auto verdeeld werden. En even snel kwamen de voorwielen er weer helemaal bij zodra daar gelegenheid voor was. En zo kan je je al gauw een poosje vermaken buiten de gebaande wegen, zonder heel nuttig bezig te zijn. Toch kan dit systeem zijn nut zeker hebben voor mensen die nog wel eens onverhard moeten rijden, zonder daarbij al te gekke fratsen uit te hoeven halen. Het grote voordeel van een auto als deze is dat je geen grote concessies hoeft te doen voor wat betreft praktische bruikbaarheid van binnen en op het comfort op de geplaveide wegen.

De fabrieksopgave voor wat betreft het verbruik spreekt over gemiddeld 9,4 liter per 100 kilometer. Het lukte met behulp van ‘het nieuwe rijden’ om 9,6 liter per 100 kilometer te halen, maar dan moet je haast continu je aandacht erbij houden en dan zaten er relatief nog best veel lange rechte stukken weg tussen. Wanneer je er even niet zo op let, schiet het verbruik toch al gauw een stukje omhoog, om nog maar te zwijgen over wat er gebeurt als je de vermogens eens goed aanspreekt. Uiteindelijk is er op een representatief stuk 10,9 liter per 100 kilometer gemiddeld gehaald, en dan is het ‘spelen’ er maar even uitgelaten. Natuurlijk verklaart de vierwielaandrijving een hoop, al is deze niet permanent in werking. En een motorvermogen van 200 pk past per definitie ook niet bij een zuinige motor, maar toch zou het verbruik wel een bottleneck kunnen zijn in een aankoopbeslissing die mensen toch ook op een steeds milieubewustere manier maken.