Een dot tussengas
Helaas geen achtcilinder uit het conceptmodel voor de Alfa GTV opvolger. De Brera moet het doen met wat meer conventionelere motoren. In ons geval een 2.2 JTS met 185pk en 230nm aan koppel. Leuke cijfers, ware het niet dat de Brera een dikke 1450 kilo in de schaal legt. Bovendien brengt de motor z’n vermogen via een sequentiele transmissie over op de (voor)wielen. Weliswaar via de tweede generatie Selespeed transmissie, maar toch...
Feiten waar we in eerste instantie redelijk sceptisch tegenover stonden. Wat betreft de transmissie verzekerde de importeur ons een schakeltijd van een halve seconde en geen vermogensverlies. En inderdaad, tijdens stevig accelereren over de Autobahn ondervinden we dat schakelen vlot gaat, mits er handmatig geschakeld wordt doormiddel van de peddels achter het stuur en de sportstand ingeschakeld staat. Het systeem zorgt zelf voor een dot tussengas om het sterk afremmen van de wielen te voorkomen. Bijkomend detail is een sportieve brul tijdens het schakelen. De Brera is een vlotte auto en inhalen gaat zonder veel ophef. De sensatie van het versnellen blijft echter uit door het hoge gewicht.
De Brera staat op een ingekort onderstel van Alfa 159. Dat onderstel staat bekend als één van de beste uit z’n klasse. Tel daar een bredere spoorbreedte en een sportievere wielophanging bij op en de conclusie is snel gemaakt. Tijdens bochtige parcoursen door de bergen ontpopt de Brera zich als een bochtenridder. Door de superdirecte besturing kun je de auto messcherp insturen. Maar ondanks zijn uitstekende bochtengedrag en wegligging voelt de auto niet lichtvoetig aan. Het is niet zozeer het gewicht van de auto als wel de gewichtsverdeling. Veel daarvan concentreert zich in de neus en vooral bij snel insturen en hard remmen merk je dat. De remmen werken overigens uitstekend en zijn prima doseerbaar.
Ook rustig cruisen is een feest in de Brera, de stoelen zitten goed en geven je voldoende steun. Na acht uur rijden stap je net zo fris uit als toen je de reis begon. Opmerking is wel om de automaatstand niet in sportmodes te zetten want daar krijgt de auto een nerveus karakter van. Zelf schakelen is in dat geval beter. Ondanks de 17 inch velgen met winterbanden (standaard 18 inch) valt het met de rijgeluiden behoorlijk mee. Alleen op de achtergrond hoor je de motor zachtjes grommen. Geef je gas dan brengt de Brera een mooi sportief geluid ten gehore.
Eigenlijk moet de Brera gezien worden als een bloedmooie GT waarmee je kunt flaneren in plaats van een sportwagen die je constant uitdaagt om gas te geven.
