Citroën C1 1.0i Ambiance

Het rijden

Allereerst mijn excuses aan Citroën want het lijkt namelijk of ik in een Toyota rijdt. De bediening en het weggedrag doen mij niet bepaald denken aan een Citroën. Dit is het gevolg van een samenwerkingsverband waarbij Japanners de techniek mogen ontwikkelen. De versnellingsbak schakelt bijna exact zoals in een Starlet van model 1991 (direct en zonder haken) en de besturing is net zo zijdezacht Japans.
Ik ben de eerste die met dit exemplaar C1 een proefrit maak. Op de teller staat dan ook een maagdelijke 32 kilometer! Daarom zal ik hem niet voluit belasten met accelereren en remproeven.

Bij het starten overvalt de roffel van het motortje mij nogal. Wat een reutel komt er uit zo’n driepittertje. Wel reageert hij best fel op het gas en het aangrijppunt van de koppeling is perfect voelbaar. In de stad kom je totaal niets te kort, de trekkracht in de eerste drie versnellingen is goed voor elkaar. Op de snelweg is het even doortrekken in de lange vierde versnelling maar ook hier doet de 1-liter zijn best. Door weinig isolatiemateriaal toe te passen komen de rijgeluiden van banden en motor wel vrij hard het interieur binnen. Dit kan op den duur vermoeiend worden. Is het in de stad vooral de motor met zijn donkere bromfietsenroffel bij lage toerentallen die de aandacht trekt, bij hogere snelheden zijn het vooral de banden die je hoort. De besturing is te indirect. Bij elke haakse bocht moet het stuur ver ingedraaid worden. Inparkeren gaat door het goede overzicht prima, je kan precies inschatten waar het korte koppie en kontje eindigen. De bekrachtigde besturing helpt een handje mee. Het zicht door de zijspiegels is goed. Doordat je C1 redelijk smal is, is het geen groot probleem dat de spiegels niet elektrisch verstelbaar zijn. Remmen doet de C1 onopvallend goed. Nooit heb je het gevoel remkracht te kort te komen. De reactie van de auto als het ABS-systeem zijn werk begint te doen heb ik door de extreem lage kilometerstand niet getest.

In lange doordraaiers op de snelweg merk je dat de C1 goed met het gaspedaal is te beheersen. Zeg hem dat het wat sneller mag en de C1 kruipt naar de buitenkant van de bocht. Als er dan weer in gehouden wordt komt hij heel duidelijk weer in het rechte spoor. Een fijn gevoel om een auto zonder elektronische hulpmiddelen nog op zo’n manier onder controle te hebben.

Slecht wegdek verwerkt de C1 ondanks zijn korte wielbasis best netjes. Bij grote kuilen en hobbels wordt hij wel wat stoterig, maar over het algemeen is het comfort me niet tegengevallen. Een grote bijdrage wordt hierdoor geleverd door de fijne stoelen. Het gebrek aan zijdelinkse steun is door de relatief lage snelheden waarmee de C1 door een bocht gaat niet eens zo’n groot probleem. De hoofdsteunen zijn in de rugleuning geïntegreerd, waarschijnlijk ook om kosten te besparen.