Het interieur
Ik stap in en ik merk een vreemde zithouding. Zoals je gewend bent bij een MPV zit je hoog, maar vreemd genoeg is de zithouding er niet naar. Mijn benen steken ver naar voren en ik zit in een coupé-achtige houding, alleen dan niet vlak boven het wegdek, maar echt op hoogte. Het went toch snel en ik heb er verder toch ook eigenlijk niet meer op gelet.
Het dashboard in de Benz is weinig verrassend. Alle meters en knopjes zitten op de plek waar je ze verwacht en de bediening ervan is even vanzelfsprekend. Je merkt dat er niet zozeer is gedacht in vernuftige hoogstandjes van design, maar er is gedacht in praktisch gebruik en comfort. De afwerking en gebruikte materialen zijn subliem.
Achterin is er voldoende ruimte om goed te kunnen zitten. Er zijn geen aparte stoelen, maar gewoon een achterbank uit één stuk. Een tweede zitrij is er ook niet bij. Een handig systeem dat voor mij nieuw was, is het feit dat het zitgedeelte achter per zitplek omgebouwd kan worden tot een kinderzitje. De voorste helft van de zitting kun je, door een hendel te lichten, bovenop de achterste helft zetten, waardoor er geen aparte stoelverhogers meer nodig zijn. Een zeer handig systeem als je het mij als vader vraagt.
Niks schokkends helemaal achterin. De kofferruimte is ruim en goed bereikbaar en het afdekscherm maakt het allemaal netjes af.