Porsche Boxster RS60 Spyder

Boxersymfonie

De 3,4 liter zescilinder boxermotor brengt direct nadat je de contactsleutel – uiteraard links van het stuur – hebt omgedraaid een heerlijke symfonie ten gehore. Een soepele en veelbelovende roffel komt je van achteren tegemoet. Extra goed hoorbaar, daar het zonnetje flink aanwezig is en de kap direct omlaag kon. De bediening van de pedalen en versnellingsbak matcht prima met het karakter van de auto. Lekker zwaar en vol gevoel, maar toch ook prima voor langere tijd uit te houden. Nadat de auto zich de eerste kilometers heeft laten ontdekken, kan eindelijk gebeuren waar de motor continu al om vraagt: toeren maken. Op afroep komt er een enorm geweld los, met een lekkere grom gaat de Boxster er als een speer vandoor, om vervolgens rond de 4000 toeren zijn grom om te zetten in een opzwepende brul en flink door te sleuren. Rond de 7000 toeren hoeft pas het volgende verzet ingeschakeld te worden en weer stuwt de kleine Porsche zich ogenschijnlijk moeiteloos op steeds hoger wordende snelheid voort. De papieren waarden liggen op 5,1 seconde van 0 tot 100 km/h en een topsnelheid van 274 km/h. Daar zal geen woord van gelogen zijn, maar het papier vermeld niet de toegevoegde funfactor van open rijden bij zulke prestaties, want één ding is zeker: daar wordt het twee keer zo indrukwekkend van. Die funfactor zorgt er dan ook wel voor dat je behoorlijke discipline moet hebben om je niet te laten verleiden om op de rechte stukken steeds je snelheid af te laten zakken om vervolgens weer pijlsnel er vandoor te gaan. Het is echt verslavend. Gelukkig staat de auto, mede dankzij zijn zesbak, prima toe om toch gewoon rustig te rijden. Bij 120 km/h in zijn zes is de Boxster relatief rustig.

Op de rechte stukken kan je lol hebben, maar op bochtige stukken weg des te meer. De racegenen komen helemaal bloot te liggen wanneer je een bochtig stukje weg een flink rap wil rijden. De Boxster kleeft gewoon aan de weg en met het Porsche Stability Management (PSM) is de auto gewoon niet van zijn baan af te krijgen, zonder dat je zelf eerder het gevoel hebt van je zitplaats af te schuiven, ondanks de dikke wangen en lendensteunen. Ook met het PSM uitgeschakeld moest je overigens met de droge testdagen van goeden huize komen om de auto op limieten te betrappen. Overigens is het bij ‘het spelen’ zeker aan te bevelen om het PASM en de uitlaatknop in te schakelen. Het Porsche Active Suspension Management stelt de dempers behoorlijk wat straffer af, zodat je optimale communicatie hebt met het wegdek. Waar je bij hedendaagse limousines met dergelijke systemen echt niet altijd met de ogen dicht kan zeggen op welke stand hij staat, laat Porsche daar geen twijfel over. Op een klinkerweggetje varieert het effect van ‘stevige vering’ tot ‘totaal door elkaar gerammeld worden’. Het effect van uitlaatknop laat zich raden: meer gebrul. Met name bij lagere toeren wordt er dan door het openstellen van kleppen in het uitlaatsysteem danig meer lawaai gemaakt.

Het is een Porsche, en het blijft een Porsche, vandaar dat de auto in zijn nopjes is wanneer je een serieus beroep doet op zijn kunnen, desondanks blijft het ook een cabriolet die je op een mooie zomeravond de garage uit kan rijden om lekker te gaan toeren. Net als de snelweg, zijn ook slingerende dijkjes prima op een relaxte manier te rijden. In dat geval dien je de sportieve systemen wel uitgeschakeld te houden, maar met het zonnetje in je gezicht en de vogels en schaapjes om je heen vergeet je acuut alles wat met brandstofprijzen en slurptaxen van doen heeft.