Saab 9-3 Sport Estate 2.8 Turbo V6 Aero XWD

Welkom in de cockpit

Stap in, sluit de deur en geniet van de rust. Sinds de facelift is het interieur van de 9-3 opgeruimd en ontdaan van talloze omslachtige bedieningsorganen. Ondanks dat het dashboard nog steeds de kenmerkende Saab cockpitvorm heeft oogt het toch wat kil en leeg. Zijn de Zweden wellicht wat doorgeslagen tijdens het opruimen? Ja en nee. Het vernieuwde dashboard mag dan wellicht uit ergonomisch oogpunt een vooruitgang zijn, door het toepassen van klinische materialen en kille mat chromen strips mist het nu toch wel een beetje de Zweedse gemoedelijkheid. Stap voor het vergelijk maar eens in een Saab 9-5 uit eind jaren negentig van de vorige eeuw. Je denkt door de warme kleuren, het typische Ikea-hout en de ontelbare rechthoekige Saab knoppen in een Zweedse sauna terechtgekomen te zijn. Zeker in Aero uitdossing staat het binnenste van de 9-3 in schril contrast met die typische gezelligheid. Zo is het stuur bekleed met mat chromen elementen, die niet alleen kil uitzien maar ook ijskoud aanvoelen.

Niet elke verandering is dus automatisch een verbetering. Het centrale display is van bovenop het dashboard verhuisd naar het instrumentarium, alwaar het nu dienst doet als ‘Saab Car Computer’. Jammer, want de eerdere locatie was nagenoeg perfect. Deze boardcomputer is makkelijk te bedienen via de knoppen op het stuur. Een aparte eigenschap van de stuurbediening is dat er ook loze knoppen op zitten. Zo heeft onze 9-3 geen Bluetooth telefoonvoorbereiding, maar wel de bijbehorende druktoetsen op het stuur. Nogal zinloos aangezien je er verder niets mee kunt. Een andere misser zijn de knoppen van de raambediening die in de armsteun net iets te ver uitsteken. Daardoor gingen meerdere keren de ramen onbedoeld open, wat na een paar keer erg ging irriteren. Qua materiaalgebruik en afwerking is ook niet alles top. Met name het ‘smart slot’ – een multifunctioneel opbergvak met opzetstuk – valt negatief op. Het zit erg losjes vast en is duidelijk van veel goedkoper materiaal vervaardigd dan de rest van het interieur. Er zijn dus nog zeker voldoende aandachtspuntjes aanwezig na deze redelijk uitgebreide facelift.

Wat interieurruimte betreft scoort de 9-3 Sport Estate niet veel beter dan zijn directe concurrenten. In deze klasse is een life-style stationwagon meer regel dan uitzondering. Een vlot gelijnde koets heeft vaak als grootste nadeel dat de ruimte binnenin beperkt is. Dat geldt ook voor de 9-3, met name op de tweede zitrij zit je niet bepaald riant. Voorin is het ruimteaanbod voldoende, zolang je maar geen achterpassagiers meeneemt. Met drie volwassen mannen achterin moet er namelijk een compromis gesloten worden over de ruimteverdeling tussen voor en achter. Door de standaard sportstoelen voorin blijft het zitcomfort ook met minder bewegingsruimte behouden. Achter gaat het er merkbaar krapper aan toe. De vijfde zitplek is niet meer dan een noodzitting. De harde rugleuning prikt in de rug en de hoge cardantunnel ontneemt belangrijke beenruimte. Lang houd je het op zo’n plek niet vol, temeer omdat een derde hoofdsteun ontbreekt. Best raar voor een merk dat veiligheid zo hoog in het vaandel heeft staan.