Toyota Land Cruiser V8 4.5 D-4D Executive

Kapitale vesting

Met een omschrijving als groot doe je de Land Cruiser te weinig eer aan. Zet hem naast een Audi Q7 en je kijkt er zo overheen. Met een breedte en hoogte van bijna twee meter valt de Land Cruiser in de categorie megagroot. Er zijn maar weinig andere auto's die de maten enigszins evenaren, laat staan overrulen. Maar maten alleen maken nog geen beeldvorming. Pas in de praktijk ontdek je het dagelijkse gemak en ongemak waarmee je dient te leven. IJskrabben doe je met behulp van een ladder, je dagelijkse boodschappen dien je over de onderste helft van de achterklep te smijten en instappen doe je door na een delicate sprong je achterwerk in het zachte leder te doen ploffen. Het spreekt voor zich dat het uitzicht vanuit de bestuurderspositie adembenemend is. Voor de voorruit strekt zich de motorkap uit die het formaat van een eettafel ruimschoots overtreft. Naast de A-stijl gedijt de behuizing van de spiegel waar moeiteloos een iMac in zou passen.

De Land Cruiser is echter meer dan alleen dit megalomane bolwerk. Door de aanwending van heldere simpele lijnen oogt de Land Cruiser in samenspel met de hoekige koets bijzonder krachtig, zonder daarbij agressief over te komen. Vooral het brede front komt majestueus en gespierd over, wat in samenhang met de eveneens brede koplampen - die zouden kunnen fungeren als stadionverlichting - voor een aristocratische kalmte zorgt. Daarnaast voegt de volledig verchroomde grille een tikje speelsheid aan het ontwerp toe, zodat het geheel niet te streng de wereld in kijkt. Het is niet gek dat dit beheerste voorkomen onder andere al jaren een belangrijk koopargument vormt voor de Verenigde Naties. Aan de andere kant is het ook best moeilijk om een echte tegenhanger van de Land Cruiser te vinden. Naast de Nissan Patrol voldoen alle overige trendy SUV's namelijk niet echt aan de gestelde eisen, en om nou de beloofde vrede in een Hummer te brengen is wellicht ook wat onbesuisd.

Met het nieuwe gezicht dat duidelijk in lijn ligt met de voorgaande modellen is de voorkant geslaagd te noemen. De achterzijde van de Land Cruiser is eigenlijk het minst sterke punt van de auto. Toyota heeft duidelijk geprobeerd de stijl van de voorganger door te trekken naar het nieuwe model, maar dat is niet echt gelukt. De oude vormen zijn in een modern jasje gestoken en dat doet toch wat verouderd aan. Ook volgen de achterlichten jammer genoeg de trend die Toyota toepast op bijna al haar nieuwe modellen. Door een dikkere rand lijken de lampen te zijn opgelegd in plaats van mooi geïntegreerd. Het geeft de Land Cruiser wellicht wat meer driedimensionaal profiel aan de achterzijde, maar in samenspel met de speelse lay-out van de lichten komt het toch gekunsteld over. Daarnaast loopt de achterklep bij het nieuwe model niet meer snaarstrak naar beneden,waardoor de auto weliswaar breder maar ook ronder vormgegeven dan de voorkant oogt. Het geheel komt uiteindelijk te heterogeen over, wat afbreuk doet aan de stoere uitstraling.