Terreinwaardig
Voor de modernste technieken hoef je niet bij de Ford Ranger aan te kloppen. Met starre assen, bladveren en een ladderchassis zou je hem zelfs een tikkeltje ouderwets kunnen noemen. Toch is het rijgedrag redelijk. Dankzij de stugge vering gaat hij heel vlak, bijna sportief, door de bocht. Met zijn comfortabele stoelen is hij, ondanks dat harde onderstel, niet oncomfortabel voor zijn inzittenden. Er zijn echter situaties waarin deze Ford zich niet helemaal thuisvoelt. Verkeersdrempels neemt hij tamelijk bruusk, op slecht wegdek kan de achteras wat stuiterig worden en bij hard remmen duikt hij flink, wat komisch genoeg is af te lezen op de digitale hellingsmeter, die gaat tijdens een noodstop 'in de dubbele cijfers'.
In het terrein voelt de Ranger zich beter op zijn plaats. Het gemak waarmee hij een steile helling bestijgt of door mul zand ploegt is indrukwekkend. Mocht het een keer nodig zijn, dan kan hij ook door 75 centimeter diep water rijden. Zijn achilleshiel is de overhang aan de achterkant. Hierdoor is de afloophoek slechts 20 graden en dat betekent dat je moet oppassen dat de achterbumper niet over de grond schraapt wanneer je van een helling naar een vlak stuk rijdt. Buiten dat is hij zeer terreinwaardig en in veel omstandigheden kan hij prima partij bieden aan een pure terreinwagen, zoals een Land Rover Defender. Dat is ook te danken aan de inschakelbare vierwielaandrijving en lage gearing.
Voor de aandrijving zorgt een commonrail turbodiesel met een inhoud van 2,5 liter. Het is een moderne krachtbron, maar hij tokkeltje er lustig op los en door de minimalistische isolatie dringen de rauwe klanken moeiteloos het interieur binnen. Behalve het motorgeluid hebben we eigenlijk niets te klagen over de motor. Het vermogen van 143pk lijkt aan de krappe kant voor een auto met een leeggewicht van bijna 1.800kg, maar het koppel van 330nm maakt veel goed. De sprinttijd van 0 naar 100km/h is met 12,5 seconden zelfs redelijk vlot te noemen voor een auto van deze proporties. Ook de topsnelheid van tegen de 160km/h mag er zijn. Vanwege het vage stuurgevoel hielden wij het liever bij 120km/h voor gezien.
