Seat Altea XL Stationwagon 2.0 TDI Style

Ruim, maar niet even praktisch

Ook ín de auto van Spaanse makelij zien we een paar wijzigingen. Zo werden het instrumentenpaneel, centrale middenconsole en de deurpanelen vernieuwd. De klokken zitten in kokers weggewerkt en laten zich duidelijk aflezen, al had de toerenteller van ons wel wat groter gemogen. Op het infodisplay lees je onder meer af in welke versnelling je rijdt en krijg je aanwijzingen van de shiftindicator wanneer je op of terug moet schakelen. De knoppen voor de luchtregeling en ruitverwarming zijn aan de kleine kant; je moet goed kijken waar wat voor dient. De climate control en radio/cd-speler laten zich met grotere knoppen wel simpel bedienen.

Aan opbergruimte voorin ontbreekt het een beetje in de Altea XL. Zo is het dashboardkastje aan de krappe kant en zijn de portiervakken niet al te groot. In het plafond heeft Seat - optioneel - wel wat vakjes gemonteerd, maar dat is niet de meest praktische plek om iets te pakken tijdens het rijden. De stoelen zijn wat aan de harde kant en zitten goed, maar bij de passagiersstoel valt de uitgeholde rugleuning wel op, waardoor zelfs met uitgeschoven lendensteun de steun voor de onderrug matig. Het stuurwiel is zowel in hoogte- als diepte instelbaar. Verder blokkeert de dikke A-stijl het overzicht schuin naar voren. Het zicht in de andere richtingen is trouwens wel goed.

Met de passagiers achterin hoeven we geen medelijden te hebben. Er is veel hoofd- en beenruimte en er zijn twee stevige klaptafeltjes aanwezig. De bagageruimte oogt fors met 561 liter, maar is niet heel praktisch ingericht. Zo kun je de bodem na het neerklappen van de achterbank niet gelijkvloers maken en valt de breedte van het ruim een tegen - een golftas past er op die manier niet in. Toch een minpunt voor een familieauto in dit segment.