Alfa Romeo Brera 1750 TB Ti

Lust voor het oog

Dezelfde logo’s zijn ook aan de binnenkant terug te vinden. Onder andere onder de hoofdsteunen van de dikke, maar toch chique kuipstoelen. De camelkleurige leren stoelen omklemmen je heerlijk, maar zijn daarnaast een lust voor het oog. Weer een bewijs dat Italianen wel degelijk wat meer kaas hebben gegeten van ontwerpen dan de gemiddelde wereldburger. Wonderlijk genoeg is alleen de hoek van de rugleuning elektrisch te verstellen, voor de diverse andere verstelmogelijkheden wordt een beroep gedaan op noeste handenarbeid. Achterin vinden we twee zitplekken in het even zo mooie leer terug, maar met de classificatie 2+2 is al duidelijk dat je achterin niet fatsoenlijk kan zitten. Zelfs kinderen met een paar benen dat langer is dan de zitting zal al moeite hebben om aangenaam te zitten vanwege de niet aanwezige ruimte achter de voorstoelen.

Dat de 159 en Brera nauw aan elkaar verwant zijn, blijkt onder andere bij het dashboard. Gelukkig heeft ook hier het Ti-pakket zijn sporen nagelaten, waardoor er nog enig onderscheid te maken is. Zo zijn de klokken wit verlicht en zijn de geborstelde panelen rond de middenconsole en op het stuur nu donker van kleur. Dat laatste is trouwens wat ons betreft een goede zet: diversiteit in materialen kan mooi zijn, maar nu de kleurstellingen wat beter matchen geeft het een stijlvolle uitstraling. Helaas zijn niet alle materialen even fantastisch. Waar het kunststof bovenop het dashboard hoogwaardig aanvoelt, zitten er aan de onderkant en op de deuren weer bikkelharde materialen. Dit soort afwegingen worden in de ontwerpfase natuurlijk altijd om financiële redenen gemaakt, maar het is juist zo opvallend om enkele centimeters verderop te zien hoe het ook kan.