Mitsubishi Outlander 2.2 DI-D Instyle TC-SST 4WD

Rauwheid

De echte slagroomzijde van de Outlander is zonder twijfel zijn combinatie van dynamiek en comfort. Het is vanuit een natuurkundig principe niet gemakkelijk om van een hoog voertuig een strak rijdende auto te maken. Mitsubishi vangt het hoge zwaartepunt grotendeels op door een aluminium dak te monteren en zodoende het zwaartepunt omlaag te brengen. Uiteraard helt de auto nog steeds over, maar de carrosseriebewegingen blijven zeker voor een SUV erg beperkt. De strakke afstemming zet zich door in het stuur- en weggedrag. Daarbij is de besturing communicatiever en directer dan bij de concurrentie en is nooit vaag of te licht. Ook de wegligging sluit zich bij de gematigde dynamiek aan en is ook nog eens comfortabel op lange afstanden. Het valt vooral op hoe neutraal de Outlander reageert op de avances van de bestuurder en daarbij erg stabiel en vertrouwenwekkend blijft.

De combinatie van de motor en de nieuwe automatische versnellingsbak zijn ook uitgesproken sterkten van de Outlander. We testten de auto tijdens een erg koude periode en soms moesten we dan even ouderwets wachten voordat de diesel van PSA met een melancholisch dieselgeluid aansloeg. Deze luidruchtigheid wordt steeds minder naarmate de temperatuur erin komt, maar de motor blijft in bepaalde toerengebieden rauw bij accelereren. Dat zijn we wel anders gewend van de doorgaans zijdezachte diesels uit huize PSA. Á propos geluidsniveau: zo stil als veel andere moderne auto’s is de Outlander niet. Naast het motorgeluid dringt vooral windgeruis rond de A-stijlen en bandengeruis in het interieur door.