Vuurklaar
De prestatiecijfers zijn dan ook hoogst indrukwekkend. In 3,8 tellen zit je op de honderd en niet veel later bereik je de elektronisch begrensde (!) top van 317km/h. Vandaag hou ik het bij 270km/h voor gezien, de auto en bestuurder moeten immers heelhuids terug. Geen moment twijfel ik aan de opgegeven topsnelheid. Daar waar een C63 of E63 AMG moeite met dooraccelereren krijgt raakt de SLS AMG pas goed in balans. De weerstand in de besturing wordt groter en de downforce neemt door de uitgeklapte spoiler met enkele kilo's toe. Geen enkel moment voelt de SLS onstabiel aan, ook niet wanneer ik enkele listige hobbels op de A27 passeer. Genoeg gevlogen. In de Flevopolder bieden zich een paar mooie wegen aan om het dynamische karakter van de SLS AMG te beproeven. Mercedes-Benz, of beter gezegd AMG, heeft veel moeite gedaan om het zwaartepunt zo laag mogelijk te houden. Niet alleen het eerder aangestipte spaceframe draagt daaraan bij, ook de in front-mid configuratie geplaatste motor met dry-sump smering hangt zo laag mogelijk bij de grond. Verder is er veel aandacht besteed aan een optimale gewichtsverdeling door onder andere de versnellingsbak tegen de achteras aan te plaatsen. Op papier bedraagt de gewichtsverhouding 47/53 en dat voel je. Ik zet de automaat met de AMG DRIVE UNIT in de sportstand en even later in de manuele modus, zodat de bak dubbel ontkoppelt en ikzelf de schakelmomenten kan kiezen. Met hoge snelheid stuur ik een bocht met chirurgische precisie in. Onderstuur is niet aanwezig, van een flinke portie overstuur weerhoudt mij slechts het ingeschakelde ESP. Het gas gaat erop en ik stuif af op de volgende bocht. Wanneer de oranje LED's beginnen te branden schakel ik met de rechterflipper op. De bak reageert vliegensvlug op mijn commando, er zit nauwelijks vertraging in. Remmen, terugschakelen en met een flinke dot tussengas vlieg ik de volgende bocht in. Ja, dit is het werk van de AMG-technici. De Mercedes-Benz SLS AMG is een perfect gebalanceerde sportwagen.
