Aan het werk
Het vermogen is namelijk nog wat toegenomen tot 450 pk. Maar het mooiste is wel dat je er echt voor aan het werk moet. Waar de automaat gemeengoed is bij Amerikaanse krachtpatsers, zit hier een handgeschakelde zesbak in. En dan ook niet eentje waar iedere Amerikaan mee uit voeten moet kunnen, maar een heuse racebak met korte slagen. En je moet even stevig doordrukken, want het lijkt wel of de versnellingen zich niet graag in laten leggen. Het went, al zal het niet comfortabel worden, maar we hebben hier natuurlijk ook niet met de eerste de beste auto te maken. Je merkt bij het schakelen - voornamelijk bij het terugschakelen - wat voor krachten er op het moment van aangrijpen spelen, als het met een flink klap tot stand komt. Sowieso is het wel een auto van de bijgeluidjes. Natuurlijk hebben de fenomenale brul van het motorblok die onvervalst Amerikaans klinkt, maar door de hele auto heen hoor je veel mechanische geluiden. Het heeft wel wat, maar we kunnen de vraag niet uit ons hoofd zetten wat dit over een flink aantal kilometers tot gevolg heeft.