Honda Accord 2.0 VTEC Lifestyle

Karaktermoord

Onze Accord is voorzien van een vijftraps automaat. Zodra we de "D" hebben ingeschakeld en de voet van het rempedaal halen, merken we dat Honda "beproefde" techniek toepast, om het maar eens eufemistisch uit te drukken. De bak heeft een tamelijk sterke kruipneiging en schakelt uiteraard niet zo snel als gerobotiseerde bakken met dubbele koppeling, maar een tikje alerter zou 'ie wel mogen zijn. Bij een beheerste en rustige rijstijl laat de bak zich van zijn sterkste kant zien, de gangwissels verlopen nauwelijks merkbaar en hij houdt de motor redelijk laag in toeren.

Op de snelweg, en vooral bij vlot accelereren wordt 't door de automaat was onrustiger aan boord. Bij 100 km/u draait de motor in het hoogste verzet 2.000 toeren, wanneer het gaspedaal rustig ingetrapt wordt schakelt de bak een verzet terug, terwijl dat voor de motorkarakteristiek niet nodig is. Het blok heeft voldoende capaciteit om in de prise-directe vlot naar de 120 te accelereren, maar de elektronica besluit anders, waardoor de motor onnodig toeren maakt en de rust in het interieur verdwijnt. Jammer, want het gaat ten koste van het stille karakter van de Accord. Hij is namelijk stil, erg stil. De Yokohama's hebben de aanduiding DB om aan te geven dat het stille banden zijn. Dat klopt, want ze blijven slechts op de achtergrond hoorbaar. De eerste rit met de Accord voert ons door een zware storm over de Afsluitdijk en het blijft erg rustig aan boord, afgezien van de niet strikt noodzakelijke terugschakelacties van de automaat. Nu moet de kritiek op de automaat wel in perspectief geplaatst worden, de Accord wordt standaard met een zeer fijn schakelende handbak geleverd waarmee iedere eigenaar feitelijk beter af is.