Mercedes-Benz C 63 AMG Coupé

Overwicht

Hoewel we nog maar een klein voorproefje hebben genomen van de capaciteiten van de C 63 AMG Coupé kunnen we al wel een paar duidelijke kwaliteiten benoemen. Om te beginnen de aandrijflijn. Wil je rustig rijden, dan kun je rustig rijden. De motor draait doodkalm en klinkt zoals wijlen Don Cornelius: met een diepe basstem, een indrukwekkende rust en bovenal: overwicht. Geen overtrokken of onverwachte krachtsexplosies, maar een goed te doseren overschot aan vermogen. De versnellingsbak schakelt soepel en onmerkbaar terwijl de rest van het draaiend gedeelte eveneens onhoorbaar is. We kennen auto's met vergelijkbare vermogens waarbij de transmissie en differentieel hoorbaar aan het werk zijn. En zoals je mag verwachten van Das Haus is het onderstel stil. Intussen zijn we aangekomen bij onze teststrecke om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van het ware potentieel van de auto. Daarbij moeten we echter wel de beperkingen van de buitentemperatuur en de Conti's in acht nemen - we willen de primeur van de eerste C 63 AMG Coupé op Wrecked Exotics niet op onze naam schrijven.

De acceleratie vanuit stilstand is ons wel zalig, de bandenboeren draaien prima en hoeven geen extra sponsoring. Veel leuker zijn de tussensprints, waarbij het zaak is om de anticiperende blik verder dan normaal vooruit te werpen. Bij ecotempo 80 trappen we het gas in, dit keer wat dieper dan zojuist: de toerenteller schiet naar de 7.000 toeren en in absurd tempo schiet de C vooruit. De M156 is - in gewijzigde vorm - in de SLS de sterkste atmosferische motor ter wereld. Maar die betiteling doet 'm eigenlijk geen recht, je moet 'm gehoord hebben bij 7.000 toeren per minuut. The hardest working engine in showbusiness. De acceleratie is dan zo groot dat brildragers tegen de onderrand van hun montuur kijken omdat het hoofd zo sterk achterover gekanteld wordt. De snelheidsmeter schiet met stappen van 20 km/u omhoog terwijl de toerentellernaald continu het rode gebied kust. Tijdsmetingen en acceleratiecijfers doen er niet toe - tegen de tijd dat de perceptie is ingesteld op het tempo staat de snelheidsmeter droogjes 250 aan te wijzen.

De snelweg die bij 120 km/u zo vlak lijkt als een biljartlaken blijkt bij het dubbele tempo best veel oneffenheden te hebben. In het stuurwiel is te voelen dat de voorbanden niet happy zijn, ondanks de downforce begint de voortrein heel lichtjes te zoeken. Bij het vieren van het gaspedaal valt op dat de C 63 AMG Coupé minder snel dan verwacht snelheid verliest, de vruchten van een Cw waarde van 0,26. Zodra de snelheid gedaald is tot 160 herhalen we de sprint nogmaals, dit keer schakelend met de flippers achter het stuur. Het is fijn dat je als bestuurder kunt ingrijpen in de schakelacties, maar de speedshift doet zijn naam in de manuele modus geen eer aan. Het elektronische brein neemt vrij uitgebreid de tijd om het commando van de schakelflipper om te zetten in een schakelactie. In de automatische standen schakelt 'ie een stuk prettiger, en in de S en S+ met een lekker toefje tussengas.