De laatste der Mohikanen
In een tijd waar downsizing de algehele trend is, is een vijfcilinder met een turbo een unicum. En da's jammer, want het is een geweldig blok dat niet alleen een mooie 'sound' produceert, maar ook wel raad weet met de auto. In iets meer dan zes seconden staat er al '100' op de klok en ook op tussenacceleraties is de souplesse van het blok indrukwekkend. Helaas gooit de automatische Geartronic-transmissie roet in het eten als je het maximale uit de Cross Country wilt halen. Soms weet de bak niet helemaal wat hij wil: óf in de versnelling blijven, óf toch overschakelen. Tijdens de testrit schakelde hij bij het wegrijden van een rotonde onverwacht over op een hogere versnelling, waardoor de acceleratie hinderlijk werd vertraagd.
Rijden doet de Cross Country als een gewone V40, zolang je geen oneffenheden tegenkomt op de weg. Om overhellen (als gevolg van het hogere zwaartepunt) te voorkomen, is de de Cross Country straffer geveerd en dat merk je: richels, gaten en andere obstakels worden wat duidelijker doorgegeven aan de inzittenden. De meerwaarde van het AWD-systeem werd duidelijk merkbaar op de licht besneeuwde haarspeldbochten op de Posbank. Geen moment verloor de auto grip; zelfs in snel genomen bochten glijdt de auto nauwelijks over z'n voorwielen naar de buitenkant van die bocht. Wie bij het insturen fanatiek op het gas blijft staan, kan zelfs wat overstuur opwekken.