Witte knokkels
Maar, als we eerlijk zijn, is veel van het bovenstaande rijgedrag ook van toepassing op een ronkende Amerikaan die klaar staat voor zijn quartermile. Een Lotus heb je niet voor die rechte lijn of zijn hoge topsnelheid. Daar wil je het stevige bochtenwerk mee te lijf gaan. De omgeving van de Gelderse Achterhoek leende zich met bochtige landweggetjes prima om dit te ervaren. Met de enorme versnelling op de tussenstukjes, kan je met stevige snelheden de bocht induiken en al vroeg – onder luid gebrom - weer uit accelereren. Door de directe besturing en gasrespons voel je jezelf helemaal één met de auto en voelt het heel vertrouwd om ver te gaan. Het is wel zaak continu je gedachten erbij te houden, want doordat de auto zo ver gaat kan een stukje klei of een hobbel in de weg al voor nare verrassingen zorgen. Op zulke momenten zit je met witte knokkels aan het fijne sportstuurtje, maar zit er ook absoluut een grijns van oor tot oor op je gezicht.
De sportstand van het Lotus Dynamic Performance Management System is dan een aanrader, want daarmee wordt niet alleen een klep in de uitlaat opengezet voor wat extra geluid, maar schakelt de beschermende elektronica een tandje terug en knijpt het een oogje toe bij lichte spielerei. Voor wie meer wil, is er nog de Race-stand of zelfs een totale uitschakeling van hulpsystemen. Het sportieve onderstel heeft natuurlijk een groot aandeel in goede handling, al maakt het de auto wat rammelig en rumoerig. Zeker na een lang stuk op een Achterhoeks klinkerweggetje verlang je weer naar een glad stukje asfalt.
