Hyundai i30 1.0 T-GDI First Edition

Bemoeizuchtig

Terwijl het vorige model enkel met 1.6 liter motoren te verkrijgen was, is er nu ook de beschikking over de 1.0 T-GDI. En dat is gewoonweg een hele fijne krachtbron. Onder de 2.000 toeren heb je af en toe nog te maken met vibraties, maar daarboven doet de motor in alle rust zijn werk. Je hebt aan de 120 pk zeker voldoende om goed met het verkeer mee te komen, ook als alle zitplaatsen in de i30 bezet zijn. Wat ook meehelpt is dat de handbak soepel te bedienen is; Trefzeker en met korte slagen help je de bak van het ene naar het andere verzet. In alles doet de auto eerder Duits aan dan Koreaans. Het maakt de wagen een enorm fijne reisgenoot, die bovendien bescheiden omgaat met de brandstof die je hem geeft. De fabrieksopgave van ruim 1 op 21 halen we bij lange na niet, maar een testverbruik van meer dan 1 op 16 - zonder daar al teveel moeite voor te doen - is bewonderenswaardig.

Op het gebied van rijhulpsystemen is er echter nog enige verbetering mogelijk. Hoewel de testauto lang niet van alle leverbare hulpmiddelen is voorzien, is de wél aanwezige rijbaanhulp bijzonder irritant. Net als in de i40 is het systeem veel te bemoeizuchtig, wat té vaak en onnodig leidt tot een ruk aan je stuur. Omdat het stuurgevoel rond de middenstand toch al vrij vaag is, heeft dit als gevolg dat je constant de systemen aan het corrigeren bent. We hebben de hulp dan ook vrij snel uitgeschakeld.