Het rijden
Voor de liefhebbers van de cijfertjes: 190 pk bij 4000 tpm en 445 Nm bij 1900 tpm. Dit zijn imposante cijfers die veel beloven, maar omdat de Disco 3 een gewicht heeft van ruim 2.4 ton is de 0 tot 100 tijd niet meer dan 12,8 seconden. Deze acceleratie volbrengt de auto in relatieve stilte, want zelfs dan blijft het motor geluid ruim binnen de perken. Maar het gemis van dit geluid veroorzaakt een ander gemis, die van het snelheidsgevoel. 140 km/uur op de snelweg correspondeert met een toerental van iets meer dan 2000 tpm. En dan is de auto echt stil, er ligt een hele dikke diesel in het vooronder, maar die hoor je gewoon niet. Harder dan deze snelheid heb ik niet gereden, maar ik denk dat het redelijk veilig is om te veronderstellen dat ook op de topsnelheid van 180 km/uur er bijzonder weinig, of anders relatief weinig motorgeluid te horen zal zijn. Het gemis van het snelheidsgevoel zal echter gauw verdwijnen, wanneer er een bocht opdoemt. Want ondanks dat de rijeigenschappen van de Discovery op de Nurnburg ring werden gehoond, is het niet raadzaam om op een hele hoge snelheid van richting te veranderen. Op snelheid een bocht nemen betekend overhellen. Maar de Discovery nodigt dan ook niet echt uit om er mee te gaan beesten op het asfalt. Want ondanks dat het een heerlijke reiswagen is, waarin je zonder enig bezwaar zeer lange stukken kan rijden, is deze auto ook zeer bekwaam in het off-road deel. In de opening van deze rijtest zei ik het al, Jeremy Clarkson reed met deze auto een berg op. Uw eigen testrijder mocht weliswaar niet zelf rijden, maar gezeten naast de verkoper reed de Discovery over een heus off-road parcourtje naast de showroom. Een dergelijk begin van een rijtest is een verfrissende variatie op de normale manier van het maken van een proefrit. Ik kan me de enthousiasme van de verkoper voorstellen, zodra er weer een klant door de deur komt binnenlopen. Dan heb je als verkoper van een doorsnee merk toch maar een saaie baan, als je alleen maar de sleutels van de auto hoeft af te geven. Toch heb ik ook heel even van het gebaande pad afgeweken. Met aan de andere kant het Ketelmeer schakelde ik de 4x4 in om een redelijk steile dijk op te rijden. Het resultaat was niet alleen enkele spectaculaire foto’s, maar belangrijker ook de realisatie dat deze hellingshoek bijlange niet de limiet van de Land Rover was.