Verder dan voor de bühne
Plug-in hybrides hebben sinds hun intrede al een discutabel imago. Het bijtellingsvoordeel dat in de beginjaren gold voor dit type auto ligt al ver achter ons. Maar de beelden van nog in plastic verpakte laadkabels van Mitsubishi's Outlander die na vijf leasejaren werden ingeleverd, staan ons nog helder voor de geest. En uit verschillende onderzoeken komt naar voren dat het praktijkverbruik van PHEV's veel hoger ligt dan de fabrieksopgave, omdat er niet genoeg gestekkerd wordt.
Toch blijven autofabrikanten deze configuratie aanbieden, niet in de minste plaats omdat dit type auto de totale uitstoot van de producenten sterk vermindert. Maar het is op papier ook het beste van twee werelden; elektrisch rijden wanneer het kan en voor de lange rit een benzinemotor om tussendoor (snel)laden te voorkomen. We zien dan ook steeds meer plug-ins op de markt komen, die voor het grootste gedeelte van de tijd goed uit de voeten kunnen met alleen hun elektrische aandrijving. En de testauto van dienst is daar een prima voorbeeld van: op papier moet de Mercedes-Benz GLC 300 e 130 elektrische kilometers ver komen. Meer dan genoeg voor een gemiddelde werkdag, zou je zeggen. Wat dat voor de praktijk betekent en hoe de auto verder bevalt, lees je in deze test.