Citroën Grand C4 Picasso 1.6 HDiF EB6V Ligne Ambiance

Het interieur

Zoals het een echte Citroën betaamt is de Picasso zeer eigenzinnig. Het digitale klokkenpaneel is in het midden van het dashboard geplaatst, het hoofdbedieningspaneel van de airco zit links naast het stuur en het pookje van de EB6V-transmissie aan de stuurkolom. Opbergruimte is in overvloed aanwezig, zowel op als naast het dashboard, zelfs aan een apart gekoeld vak is gedacht. Het meterpaneel is prima afleesbaar en eenvoudig af te lezen, ondanks dat er veel functies op getoond worden. De verlichting is door middel van een van de toetsen op het stuurwiel te dimmen en (net als bij Saab) zijn minder belangrijke zaken als toerenteller en temperatuurmeter in stappen uit te zetten, net zolang tot alleen de snelheid en de ingeschakelde versnelling zichtbaar blijft, erg futuristisch. De kleur van het paneel is ook nog eens te veranderen, wit is mogelijk maar blauw ook.
De afwerking en keuze van materialen wordt bij Citroën steeds beter, ook al staan de Duitse merken wat dit betreft nog steeds op een hoger niveau.

Op de naaf van het stuurwiel, dat altijd in zijn positie blijft staan zijn erg veel functies ondergebracht, af en toe is het echt even denken wat nou waar zit. Radio, boordcomputer en cruise controle zijn vanaf hier te bedienen. Het aircopaneeltje links naast het stuur heeft een duidelijk afleesscherm, maar wel kleine knopjes. Door de klimaatregeling op de automatische stand te zetten hoeft er buiten de gewenste temperatuur niets geregeld te worden. De voorpassagier kan zelf zijn temperatuur kiezen en de personen op de middelste zitrij hebben een ventilatierooster voor de nodige frisse lucht.

Nog nooit vertoond is de enorme voorruit die erg ver in het dak doorloopt. Door de zonnekleppen naar voren te trekken kan de ruit gedeeltelijk afgedekt worden tegen hoogstaande zon. Het geeft de Picasso een heel eigen karakter, maar wat kost zo’n ruit wel niet als er een ster in zit? Over ruimte hebben de voorste inzittenden totaal niet te klagen, hoofd-, been- en armruimte in overvloed. De stoelen zijn flink van formaat en goed stevig, maar toch erg comfortabel en in de Ambiance zijn armsteunen standaard. Een klein smetje is dat de rugleuning niet traploos verstelbaar is, maar een fijne zitpositie is desondanks toch vrij snel gevonden, met dank aan het in ruime mate verstelbare stuurwiel.

De tweede zitrij dan. Ook hier voldoende ruimte voor de inzittenden, vliegtuigtafeltjes tegen de voorstoelen en drie aparte stoelen, die in diverse variaties op te klappen zijn. Ten eerste kunnen ze in hun geheel verschoven worden, maar helemaal plat leggen kan ook, dan ontstaat er een vlakke laadvloer. Wat erg goed bedacht is door de ontwerpers is het feit dat bij het instappen naar de derde zitrij, de zitting vanzelf omhoog klapt als de stoel naar voren wordt geschoven, met recht een ingenieus systeem.
Eenmaal aangekomen op de achterste stoelen zitten volwassenen al gauw klem, deze stoeltjes zijn dus vooral geschikt voor kinderen. Vanuit de kofferruimte zijn ze in een handomdraai tevoorschijn te toveren en in te klappen. Als de extra stoeltjes omhoog staan is er logischerwijs niet veel ruimte meer voor bagage, maar heb je ze niet nodig dan is er onder het afdekscherm 576 liter beschikbaar. Vouw je ook de middenrij plat dan is er 1951 liter beschikbaar, een heel aardige ruimte dus.