Het exterieur
De 407 SW is – zacht uitgedrukt – iets gedurfder dan zijn voorganger. Veel mensen vonden de 406 ‘wel aardig’, maar men lijkt meer uitgesproken te zijn over de 407. Of je vindt ‘m schitterend, óf je vind ‘m afgrijselijk. De gigantische koplampen zijn samen met zijn grote mond de meest in het oog springende designkenmerken. Wat mij betreft is de vorm van de lampen en die van de grille erg goed geslaagd, maar is alles wat aan de grote kant. Op die manier oogt het enigszins slechts geproportioneerd. De ‘achterhoeken’ van de SW vind ik het minst mooie aan de auto, het lijnenspel is nogal rommelig en de naar voren wijzende punten van het achterraam zien er in mijn ogen verkeerd uit.
De grijsblauwe kleur die dit exemplaar heeft staat hem wel goed. Een beetje conservatief, maar een stuk minder saai dan zilvergrijs of donkerblauw. Het is een kleur die goed bij de auto past en bovendien staat het goed bij een lichtgrijs of zwart interieur. Omdat dit een ‘XR Pack’-uitvoering betreft zijn de deurgrepen meegespoten in de exterieurkleur en zijn er chroomstrips op de stootlijsten aangebracht. De gewone XR heeft niets meegespoten en op de XT wordt alles meegespoten.
De 407 SW heeft heel speciale wieldoppen: groot en open. Je zou haast zeggen dat het lichtmetalen velgen zijn, pas als je er vlakbij staat zie je dat er een zwarte stalen velg achter zit en dat je dus met wieldoppen te maken hebt. Het is een handige oplossing, want zo hebt je wel (min of meer) het uiterlijk van lichtmetaal, maar niet de kosten.