Het exterieur
Het uiterlijk van deze auto is een twistpunt. De één vindt de auto supergaaf om te zien en de ander vindt het een enorme patserbus. Waar de meeste mensen het wel over eens zijn, is dat hij dik en stoer is. Steevast wordt deze opmerking aangevuld met “zeker voor een bus is hij heel mooi”. Daarbij wordt opmerkelijk vaak de neus genoemd als specifieke factor. Bovendien zijn er veel mensen – ik heb met de auto meningen gepeild bij een parkeerplaats langs de snelweg, een bouwput en in een winkelstraat – die wijzen op het feit dat het een VW BUS is en dat het dus dé beste bus is die er te koop is. Vooral de bouwvakkers waren bijzonder gecharmeerd van het apparaat en wilden graag ruilen tegen hun witte aannemersversie met dieselmotor.
Daar staat deze Multivan enerzijds mijlenver vanaf en anderzijds toch weer heel dichtbij qua beleving. Men weet dat de auto gebaseerd is op de doelmatige Transporter, maar toch heeft de VW BUS een dusdanig sterk imago dat het niet uitmaakt. Men rijdt met een Multivan in een fenomeen en in de hoedanigheid van deze testauto is het eigenlijk een hommage aan de Transporter: vele jaren trouwe dienst hebben de VW BUS het imago gegeven en de Multivan met zijn net iets andere imago en beleving is het mooiste eerbetoon dat Volkswagen de VW BUS kan geven.
De testauto was gespoten in de kleur Samoarood dat een onderdeel vormt van de Sport Edition. Deze kleur houdt het midden tussen paars en bruin en is zeker smaakgevoelig. Dat het een chique kleur is, daarover waren de meeste meningen gelijk en in combinatie met de zwart getinte zijruiten vonden een aantal mensen het een geschikte auto voor het vervoer van hoogwaardigheidsbekleders en als hotelshuttle: chique en luxe aangelegenheden. Een ander onderdeel van de Sport Edition zijn de 18 inch lichtmetalen AZEV-velgen. Bovendien had de importeur deze auto voorzien van verschroomde grillelijsten en dat geeft de auto net dat beetje extra cachet en charisma. Altijd doen voor die 200 Euro extra.
