Toyota RAV4 2.0 VVT-i Linea Sol

Het exterieur

Van voren vind ik de RAV4 opvallend veel overeenkomen met zijn voorganger, de neus is zelfs praktisch gelijk aan de laatst geleverde RAV4 van de vorige generatie. En dat is helemaal geen verkeerde keuze van ontwerpers, want de vorige had al een stoere smoel, dus waarom zou je dat rigoreus moeten wijzigen? Dat hebben ze dus ook niet gedaan bij Toyota.
Aan de zijkant beginnen de lichte wijzigingen. De dikke wielkasten komen wat meer uit het koetswerk in plaats van dat ze erop geplakt lijken. Ook de randen van de ramen zijn wat strakker gelijnd langs de aflopende daklijn. De onderrand loopt aan het einde ineens steil omhoog om een wat sportievere uitstraling te krijgen.
De achterkant is wat minder anoniem geworden met brede heupen en de achterlichten die een wat speelsere vorm hebben en om de hoek lopen. Het prominent aanwezige reservewiel is gebleven. Het spoilertje bovenaan geeft nog een leuke sportieve touch. De achterdeur scharniert over rechts en dat levert een grote toegang tot de kofferruimte op. Toch ben ik wel bang dat het wel eens een lastige deur kan zijn. Wat bijvoorbeeld als je vlak voor een andere hoge auto staat geparkeerd? De RAV4 beschikt ook niet over een te openen achterraam wat dan wellicht nog alternatief biedt voor kleine spullen. Daarnaast valt me op dat de dikke achterbumper geen bescherming heeft tegen objecten die erop gezet worden. En dan lijkt me de lak die op de kunststof bumper zit toch wel erg kwetsbaar. Zeker met zo'n vlakke laadvloer is het verleidelijk om spullen erin te schuiven en dan heb je die krassen wel altijd in het zicht aangezien de bumper een eind achter de achterdeur uitsteekt.