Tastbaarheid
Werp een blik op de W221 – zoals intimi de auto noemen – en het is duidelijk dat er een kostbare auto van absolute klasse staat. Een auto waarvan je gewoon voelt dat er met liefde en meesterschap aan is gewerkt door een geselecteerde groep ingenieurs en technici. Sonderklasse zoals Das Haus het zelf noemt. De auto waarin traditiegetrouw technische noviteiten debuteren. De auto heeft de présence van een kathedraal en is terughoudend indrukwekkend. Door liefhebbers gekoesterde voorgangers van deze auto waren pompeus en wellicht potsierlijk. Het waren auto’s voor Afrikaanse potentaten en oliesjeiks die van gekkigheid niet meer wisten wat te doen met hun miljarden. De W140, de W126 en de W116. Stuk voor stuk fabelachtig perfect en hét visitekaartje van Mercedes-Benz, maar Germaans poenerig.
Hoe anders was het toen de vorige S-Klasse acte de présence gaf. Een dergelijke slankheid en desondanks duidelijk herkenbaar als ‘S’. Mercedes-Benz heeft dit huzarenstukje wederom afgeleverd en het is bijna een tastbaar gevoel: de eigenaar moet machtig en kapitaalkrachtig zijn. De uitgeklopte spatborden, de majestueuze grille en de concave vouw in de flanken. Het zijn indicaties die de bewonderaar het gevoel geven naar een auto te kijken die niet zomaar van Jan en alleman kan zijn. Een conversie met grotere velgen en een minder anonieme kleur dan dit Flintgrijs geeft de W221 een nog grotere verhevenheid.