Fiat Croma 1.9 MultiJet Corporate Premium

Mezzo turismo

De complete Corporate-uitvoeringen zijn in eerste instantie bedoeld voor de zakelijke rijder. Zodoende past de door ons geteste 1.9 MultiJet diesel met 150pk prima in dat kader. Steeds meer zakelijke rijders kiezen vanwege het fileleed voor automatische transmissies en de Croma is nu leverbaar met een nieuwe zestraps-automaat. De 1.9 MultiJet is leverbaar als 120pk en 150pk versie, wij reden met de sterkere uitvoering met 150pk en 320Nm in combinatie met de zestraps-automaat. De viercilinder common-rail dieselmotor kent een soepel koppelverloop, waardoor de krachtontwikkeling lineair tot stand komt. Hierdoor lijkt het alsof de Croma niet echt spectaculair van zijn plek komt. De bekende duw in de rug ontbreekt, ook wanneer de turbo in het spel komt. Toch kent de 1.9 MultiJet een maximumkoppel van 320Nm dat bij 2.000tpm vrij komt. De acceleratietijden zijn acceptabel, maar door het gewicht van ruim 1.500 kilogram is de sterkste versie van de 1.9 MultiJet net toereikend.

De zestraps-automaat lijkt hierop volledig te zijn aangepast, wat zich vooral weerspiegelt in het schakelgedrag van de bak. Zo blijft de automaat altijd hangen in de versnelling die het dichtste in de buurt zit van de 2.000tpm. Zelfs in de handmatige modus is het niet mogelijk om op te schakelen, omdat de elektronica dan tegenstribbelt. Dat deze koppige afstelling frustraties oproept zal niemand verbazen, maar erger is het dat de handmatige modus hierdoor feitelijk onbruikbaar wordt. Zodoende heeft de zestraps automaat het karakter van een vierbak, want zelfs bij 80km/h blijft de transmissie in de vierde versnelling hangen. Dat komt wellicht ten goede aan de prestaties, maar het verbruik is er minder bij gebaat. Wij scoorden gedurende de test een gemiddeld verbruik van 7,7 liter per 100 kilometer, wat voor een 1.9 diesel aan de hoge kant is. Dat zou niet zo erg zijn als er Italiaans temperament tegenover zou staan, maar dat ontbreekt. Hoewel de zestraps-automaat onmerkbaar tussen de verzetten schakelt – alsof er olijfolie in de bak zou zitten – ontbreekt het de motor wat aan verfijning. Met de loopcultuur is weliswaar niets mis, maar van goede motorsteunen lijken de Italianen niet gehoord te hebben. Bij het lossen van het gaspedaal kantelt de motor hinderlijk, wat het comfort niet ten goede komt.

Gebrek aan comfort is er verder namelijk niet. Het onderstel van de Croma is er volledig op gericht om kilometers asfalt op te slokken. De vering en demping zijn op reiscomfort afgestemd en dat is duidelijk te merken. Zowel lange als korte oneffenheden worden goed verwerkt. De semi-hard afgestelde onderstellen van de Duitse tegenhangers zijn na enkele minuten vergeten, want de Croma zoeft letterlijk over de weg heen. De besturing is lekker direct en zwaar, een ‘City’-stand kent de Croma niet. Wie echter denkt een echte bochtenridder te zijn zal worden teleurgesteld, want met de Croma kan zelfs de meest ongeoefende bestuurder de held uithangen. Het bochtgedrag heeft een veilig karakter wat te merken is in te snel genomen bochten, waarbij de koets ondersturend de buitenkant van de bocht opzoekt. Het gas lossen is voldoende om de Croma de ingeslagen koers weer te laten volgen, hoewel het standaard aanwezige ESP ook ingrijpt als het echt te gek wordt. Het bekende credo ‘leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker’ had dus net zo goed op deze Italiaanse furie van toepassing kunnen zijn.