Mazda CX-7 2.3 DISI Turbo Executive

Vis in het water

De CX-7 ziet er niet alleen sportief uit, ook onderhuids is hier wel degelijk iets aan de hand. In deze SUV huist namelijk de krachtige 2.3 liter turbo benzinemotor, dezelfde motor als wordt gebruikt voor de sportieve Mazda 6 MPS en Mazda 3 MPS. De grote viercilinder turbomotor onder de neus levert een specifiek vermogen van meer dan 100pk per liter, wat hem ontegensprekelijk een plaats bij de sportievelingen oplevert. Het ganse arsenaal van 260 paarden komt bij 5.500tr/min vrij, terwijl bij 3.300 toeren per minuut een respectabel koppel van 300Nm ter beschikking is. Hiermee accelereert de toch dik 1.700 kilogram zware CX-7 in iets minder dan acht seconden naar de 100 km/h. Deze acceleratie gaat niet geheel geluidsloos, vooral boven de 3.000 toeren per minuut is de viercilinder nadrukkelijk aanwezig waarbij het geluid niet past in de lijn der verwachtingen van de CX-7. Het geheel gaat gepaard met een handgeschakelde zesbak die zeer zuiver z'n stek in het schakelrooster opzoekt. Een zestrapsautomaat is leverbaar in de VS, maar helaas niet in Europa. Toch een gemiste kans vinden wij. Het vermogen wordt naar vier wielen gestuurd, al is dat niet permanent. In ideale omstandigheden zijn het de voorwielen die al het werk doen, maar de elektronische sturing roept zeer snel de hulp van de achterwielen in. Een elektromechanisch bediende Haldex-koppeling net voor de achteras dirigeert maximaal 50% van de trekkracht naar de achterwielen.

Tijdens de testperiode ontpopt de Mazda zich als comfortabele reisbeul. Op de snelweg kan de CX-7 al vanaf 80 km/h gemakkelijk in het zesde verzet versnellen, maar pas boven de 120 km/h is kracht weer helemaal terug. Dan wijst de toerenteller ook weer de 3.000 toeren aan, daar waar deze krachtbron zich als een vis in het water bij voelt. Zoals gezegd zijn we te spreken over de versnellingsbak, daarin tegen is de koppeling minder geslaagd. Deze is té gevoelloos en geeft hierdoor te weinig informatie door aan de bestuurder. Het rempedaal geeft de benodigde informatie wel redelijk door, aan de remmen zelf zal het niet liggen met een diameter van bijna dertig centimeter.

De kruising tussen MPV, SUV en stationwagon is naar onze smaak goed gelukt. De zithoogte is comfortabel, maar echt een hoge auto is de CX-7 niet, wat vaak diverse nadelen met zich meebrengt. De CX-7 stuurt en rijdt gewoon goed voor een “SUV” in dit segment. De besturing geeft redelijk wat feedback af aan de bestuurder, waarbij de vierwielaandrijving zorgt voor een neutraal weggedrag en met het redelijk sportief gestemde onderstel weet hij best wat sportieve gevoelens op te roepen.

Rijdend in de CX-7 ga je niet ongemerkt de weg op, menig weggebruiker valt het op dat hier een auto rijdt die in Nederland nog niet vaak in het wild te zien is. Enthousiaste blikken is hetgeen wat je het meest te zien krijg, mede door de toch wat aparte styling van de CX-7 waardoor hij niet direct met een andere auto wordt vergeleken. Daarbij valt het op dat men verwacht een zescilinder in het vooronder van de CX-7 aan te treffen, geen onlogische gedachte.